Presentatie van het jaarverslag van de Rekenkamer over 2012 - debat

• 2013-11-21
• Geldzaken & handel

Voorzitter, wat de laatste opmerking van de heer Mulder betreft, ik sluit mij daarbij aan, mijnheer Caldeira. In het Nederlandse taalgebied wordt een jaarverslag van de rekenkamer vaak bestempeld of benoemd als een blunderboek, een overzicht van de fouten en de flaters van de overheid.

Waar vinden we die fouten dit jaar terug? Wel, in bijna één op twintig van de controles van de Rekenkamer worden onregelmatigheden vastgesteld. In 29 procent van de gevallen een niet-correcte toepassing van aanbestedingsprocedures, in 22 procent uitbetaling van gelden aan eindbegunstigden die er geen recht op hadden en in 17 procent van de gevallen foute declaraties op landbouwgebied.

Waar worden die fouten begaan? Inderdaad, in de lidstaten. Tachtig procent van alle gelden afkomstig van de Commissie worden beheerd door de administraties van de lidstaten en dáár gebeuren die fouten. Het is erg te moeten vaststellen dat het daar fout loopt, want in 91 procent van de gevallen wisten de administraties van de lidstaten dat er fouten waren en hadden ze kunnen ingrijpen. Bovendien begaat een beperkt aantal lidstaten een overgroot deel van de fouten. Tachtig procent! Dus, wat moeten we nu doen?

Ik denk eerst en vooral een oproep aan de Raad. Raad neem die kwijting nu eens eindelijk ernstig. Ga met commissaris Šemeta rond de tafel zitten. Kom met een actieplan om de interne controles in de lidstaten op punt te stellen zodat die fouten niet meer gebeuren en er opgetreden wordt als er fouten gebeuren.

Twee, het geld dat onterecht wordt uitbetaald, moet worden teruggevorderd. Dat geld moet ook en mag niet meer gebruikt worden in de lidstaat waar de fout is begaan.

En ten slotte - de eeuwenlange oproep al, de jarenlange oproep aan de Commissie, aan de Raad en ook binnen dit Europees Parlement - vraag nu eens eindelijk aan de ministers van Financiën om jaarlijks met een declaratie te komen dat ze het geld dat ze van de Europese Unie ontvangen hebben, goed besteed hebben. Dan pas pinnen we ze vast op hun politieke verantwoordelijkheid en als er dan iets fout loopt, dan kunnen we die ministers van Financiën echt tot de orde roepen.

Meer informatie