Wie is Bart Staes

Ik ben lid van het Europees Parlement sinds 1999. En ik ben sinds jaar en dag een overtuigd pro-Europeaan. Maar dan wel eentje die op een openlijk kritische wijze durft na te denken over het reilen en zeilen van de Europese Unie. Ik heb mijn visie op Europa in 2004 al eens neergeschreven in het boek “Echo’s voor een ander Europa”. En in 2009 verscheen het vervolg hierop: “Voor een ander Europa”. In 2014 volgde “Europa wordt wakker! Van een neoliberale naar een sociale, solidaire en duurzame Europese Unie”.

Sinds 1999 heb ik in het hele land vele honderden lezingen gegeven over de EU en de rol die groenen en ecologische partijen moeten spelen. We leven vandaag in wel heel aparte tijden. De ecologische crisis, de financiële crisis – en niet te vergeten de op de achtergrond geraakte voedselcrisis –  die de hele wereld treffen, vormen een enorme uitdaging. En de Europese Unie zal bij het zoeken naar oplossingen een voortrekkersrol moeten bspelen.

Ik ben actief in de parlementaire commissie anti-fraude en de commissie milieu, volksgezondheid en voedselveiligheid.

Ik zetel ook in de delegatie EU-VS en de delegatie EU-Israël.

Verwondering

Als mens en als politicus probeer ik altijd mezelf te blijven. Ik speel geen ‘rolletje’ en maak steeds duidelijk waar het op staat. De zogenaamde ‘aanpak van Cardijn’ (zien, oordelen, handelen) blijft voor mij een geliefde werkmethode. Maar ook mijn persoonlijke slagzin ‘Wie maalt nog om inzicht als zelfs de verwondering is ophouden te bestaan’ blijft één van de belangrijkste drijfveren om aan politiek te doen en er dagdagelijks te staan.

Verwondering. Je steeds afvragen waarom iets is zoals het is en daar proberen inzicht in te krijgen. Dat is de brandstof van mijn politieke handelen. Ik denk niet in doem-scenario’s maar wil een realistische boodschapper van hoop zijn. Perspectieven en oplossingen bieden, luidop durven dromen en geloven in de haalbare utopie: dat zijn slagzinnen voor mijn politieke actie.

Ondanks mijn werk in het Europees Parlement en het feit dat ik bekend sta als dossiervreter, heb ik altijd geprobeerd midden in het zogenaamd ‘gewone’ leven te staan, weg van de ‘Europese kaasstolp’: via de voetbalclub van mijn zoons, het op reis gaan met de fiets, het zoveel mogelijk opzoeken van vrienden die niet in de politiek werken, het ontmoeten van mensen die fantastisch werk verrichten in de ngo-wereld, mensen die zich belangeloos inzetten voor vluchtelingen, voor natuur en milieu of gewoon mensen die ook kunnen genieten van het leven. En dat leven is het waard om van te genieten en verdient het ook om zoveel mogelijk beschermd en verdedigd te worden! Dat leven gun ik aan zoveel mogelijk mensen! Ook toekomstige generaties….Daarom ben ik een groen politicus!