Het Europees Parlement heeft een bezoekersdienst waar u een aanvraag kunt indienen. Via deze link komt u op hun website.

U kunt ook het Parlementarium bezoeken. Dat is dagelijks open van 9u tot 18u. Indien u met een grote groep komt, reserveert u best via de website een aantal hoofdtelefoons. Meer info vindt u hier.

In deze Gids tot EU-financiering voor de periode 2014-2020 van de Groene fractie vind je haarfijn uitgelegd welke mogelijkheden er zijn. Je vindt er verdere verwijzingen naar de belangrijkste websites met meer informatie.

Ook de Subsidiewijzer van VLEVA is een handig hulpmiddel.

In het geval de Britten een rationele kosten-batenanalyse zouden maken, is de kans op een Brexit klein. Hoewel de Britten geloven dat ze hun toegang tot de interne markt zullen behouden na een Brexit, blijven ze pionier. Dit brengt de nodige onzekerheid met zich mee, toenemende behoedzaamheid van investeerders en een dalende waarde van de pond ten aanzien van de dollar en de euro. De gevolgen zijn ook politiek. Door zijn Europees lidmaatschap kan Groot-Brittannië het Europees niveau beïnvloeden en zwaarder wegen op globaal niveau.

Toch is volgens sommigen de kans op een Brexit groot. Tot nu toe is geen enkel groot referendum met 'Europa' als onderwerp in het voordeel van de Unie beslist - Zweden in 2003, Frankrijk en Nederland in 2005, Ierland in 2008 en Zwitserland in 2014. Daar komt nog bij dat het Britse ongenoegen ten aanzien van de Europese Unie groot is. De populaire pers heeft de EU jarenlang afgeschilderd als een ondemocratisch monster dat de nationale identiteit en soevereiniteit zal vernietigen en dit heeft zijn sporen nagelaten. Voor velen is dit referendum een uitgelezen kans om komaf te maken met de Europese elite. Het blijft een open vraag welke invloed de pro-Europese campagne van Cameron zal hebben. Des te meer omdat er binnen zijn partij verdeeldheid heerst. Machtige conservatieve politici, zoals Boris Johnson, vervoegden het Brexit kamp. Dit zal ongetwijfeld de geloofwaardigheid van Camerons pleidooi aantasten.

Volg de actuele stand van zaken op Poll of the Polls

Het voorstel van Tusk is een goede deal voor Cameron maar het conservatieve en neoliberale karakter is slecht voor Europa (en Groot-Brittannië) op lange termijn. In essentie willen de Britten hun neoliberale koers met een afgeslankte overheid, nog meer deregulering en niet teveel sociaal en milieubeleid ook op het Europese niveau verder doorgevoerd zien. Europa blijft voor hen een economisch project en niets meer.

Al die “wijze grijze mannen in nog grijzere pakken” zijn tijdens de onderhandelingen dus met open ogen in de val van Cameron gestapt. We kunnen niet ontsnappen aan de conclusie dat dit pakket, en dan voornamelijk de maatregelen over het vrij verkeer en sociale voordelen, de eerste echte roll-back is van integratie op dit domein. De deal ondermijnt het principe van vrij verkeer en het faalt bij het aanpakken van de ongelijke behandeling van werknemers. Daarnaast tast het ook de fundamentele principes van het VWEU zoals het vrij verkeer en non-discriminatie aan. Deze principes zijn echter de kapstok voor de Europese Commissie om sociale en arbeidsgerichte voorstellen te lanceren. Het zijn dus de noodzakelijke bouwstenen voor de steun van de middenklasse aan het Europese project.

Als de EU voor Engelsen meer een economisch dan een politiek project is, dan is het beter om de Britten veel assertiever tegemoet te treden. We moeten duidelijk maken dat het Verenigd Koninkrijk zonder de EU slechter af is dan omgekeerd. Dat het EU-lidmaatschap niet een gunst van Engeland aan Europa is, maar omgekeerd.

Met de Brexit wordt verwezen naar een Brits referendum dat plaatsvindt op donderdag 23 juni 2016. Dit referendum bepaalt of Groot-Brittannië al dan niet lid blijft van de Europese Unie en is het gevolg van een gewaagde verkiezingsbelofte van Cameron. Wanneer de conservatieven een parlementaire meerderheid zouden behalen, zou hij de relatie tussen de Europese Unie en Groot-Brittannië heronderhandelen, vooraleer een referendum te houden
Waarom doe je in hemelsnaam zo'n belofte?
Vermoedelijk deed Cameron deze belofte omdat hij de hete adem van de Eurosceptische partij (Ukip) in zijn nek voelde, en om zijn eigen conservatieve achterban te sussen. In Groot-Brittannië heerst als sinds de toetreding in 1973 de vrees voor een te sterk Europa. Illustraties hiervan zijn: het eerdere referendum in 1975, de strijd van Margarat Thatcher tegen een Europees budget en de vele opt-outs.
Dit eurosceptisme wordt echter nog aangewakkerd door media-moguls zoals Rupert Murdoch. Murdoch zorgde er met zijn extreem-liberale gedachtegoed en zijn tabloids 30 jaar geleden mee voor dat Margeret Thatcher aan de macht kwam. Via een neoliberale deregulering kreeg hij een steeds grotere greep op het medialandschap én onderhoudt hij een zeer nauwe band met de politiek. Op deze manier krijgt een gezond democratisch debat geen kans want Murdoch is de eigenaar van het tweede grootste mediaconglomeraat, dat in het VK de meest verkochte tabloid The Sun maar ook The Times, The Sunday Times én 39% van het TV-netwerk BskyB bezit. Murdoch is dus een uiterst belangrijke factor in de Britse verkiezingsstrijd. Nuchtere of zelfs euro-kritische analyses en reconstructies van hoe het nu écht zit met die besluitvorming in die rare Brussels bubble, leest de Britse burger amper omdat dit soort informatie hem niet wordt voorgeschoteld.
Tot slot speelt ook het harde neoliberale beleid ongetwijfeld een rol. Een dergelijk beleid zorgt voor veel stress en onvrede, ook in de middenklasse. Het resulteert in een kille samenleving waar mensen zich in de steek gelaten voelen en alleen de sterksten overleven. Volgens de Amerikaanse intellectueel Francis Fukuyama is dat terecht hét recept voor het bloeiende populisme/euroscepsis.

De finale deal omvat vier luiken: economic governance, soevereiniteit, competitiviteit, sociale voordelen en vrij verkeer. Cameron wou en kreeg toegevingen op elk van deze vier pijlers zodat de belangrijkste argumenten van de eurosceptici worden afgezwakt.

•    Economic governance

Economic governance is belangrijk want in Groot-Brittannië bestaat blijkbaar de vrees dat de eurozonelanden onderling (in o.m. de eurogroep) maatregelen zullen nemen over de interne markt die later opdgedrongen worden aan niet-eurozone landen. Deze vrees nam nog toe na de eurocrisis die leidde tot meer regulering van de financiële markt.
In theorie bestaat natuurlijk de mogelijkheid dat de eurolanden een blok vormen en niet-eurolanden wegstemmen. In de praktijk is die kans miniem, er heerst immers verdeeldheid onder de eurozonelanden. In de Raad van Ministers probeert men trouwens steeds te beslissen met consensus. Wat natuurlijk vooral meespeelt, is de City of London, het financiële machtscentrum van Groot-Brittannië. De eurosceptici willen deze koste wat het kost afschermen van de Europese financiële wetgeving (zoals het beperken van de bonussen voor bankiers).

•    Soevereiniteit

Groot-Brittannië heeft altijd al wantrouwig gestaan tegen meer Europa of een Europese superstaat. Margret Thatcher wou bijvoorbeeld dat Europa zich beperkte tot een interne markt. Ze gruwelde bij het idee van een Europees budget en joeg Delors meermaals de stuipen op het lijf door 'we want our money back' te brullen. De opt-outs voor de Schengenzone en de eurozone zijn andere illustraties van de Britse terughoudendheid ten aanzien van verregaande Europese integratie. De toegiften inzake soevereiniteit hebben dan ook een grote symbolische waarde. Het ontneemt Cameron zijn tegenstanders het drogargument dat Groot-Brittannië dreigt meegetrokken te worden in een bemoeizuchtige Europese Superstaat.

•    Competitiviteit

De Europese Unie is nog steeds niet volledig uit de lappenmand gekropen na de laatste economische crisis. Het verbaast daarom niet dat de vraag naar een meer competitieve Europese Unie het enige punt is waarover alle lidstaten eensgezind waren. Meer competitiviteit kan leiden tot meer jobs en groei en staat ook hoog op de agenda van de Commissie Juncker. Jammer genoeg is het groeipad gebaseerd op neoliberale principes, het is al deregulering wat de klok slaat, ook bij de Commissie Juncker-Timmermans.

•    Sociale voordelen en vrij verkeer

Immigratie is vermoedelijk één van de topics waar de eurosceptici het meest op hameren. De helft van de Britse migranten is afkomstig uit de EU en de Britse overheid heeft weinig tools om deze toeloop te stoppen. Het is immers een onderdeel van de interne markt en dus een bevoegdheid van de Europese Unie. Groot-Brittannië beweert nu dat hun bijzondere sociale zekerheidssysteem een pull factor vormt voor EU-migranten (vnl. afkomstig uit de Oost-Europese landen). De migratie zou een te grote druk vormen op de Britse sociale zekerheid en zorgt voor een toenemende werkloosheid onder de Britse burgers.

Vreemd genoeg is er tot nu toe weinig data voorhanden die deze vaststelling kan onderbouwen. De vraag blijft dus of een dergelijke maatregel echt nodig is? Eén statistiek uit het Office for National Statistics toont bijvoorbeeld aan dat Groot-Brittannië op dit moment de hoogste werkgelegenheidsgraad kent in zijn geschiedenis en dat de werkloosheidsgraad zijn laagste niveaus evenaart. Een andere werkelijkheid is dat Oost-Europese werknemers die legaal werken in het VK serieus bijdragen aan de publieke financiën. Tussen 2000 en 2010 ruim 5 miljard £, of 10.000£ per hoofd! Eurosceptici vergeten ook dat deze migranten belangrijk zijn voor de Britse business en publieke diensten die steunen op Franse bankiers, Bulgaarse bouwvakkers en Italiaanse dokters.

De uiteindelijke deal, die de relatie tussen de EU en GB herziet, werd gesloten op de top van EU leiders op 18-19 februari. De deal haalt (gedeeltelijk) de wind uit de zeilen van de Brexit-campaigners en het biedt Cameron de mogelijkheid om een campagne te voeren waarbij Groot-Brittannië in de EU blijft. Het valt echter te betwijfelen of de huidige deal en zijn technische hervormingen de Britse bevolking zal kunnen overtuigen. Vermoedelijk zal Cameron zijn campagne niet zozeer voeren op basis van deze deal. Om de 19% onbesliste stemmers te overtuigen zal hij moeten focussen op de echte prioriteiten voor Groot-Brittannië, nl. dat hun veiligheid en socio-economische belangen beter verzekerd worden binnen de EU.

Groot-Brittannië zal de gevolgen van de Brexit zeker voelen, zowel op economisch als op politiek vlak. De politieke gevolgen zijn eerder al kort aangehaald en met een Rusland dat zich roert, en de crisis in Syrië, is eenheid binnen de EU belangrijk. Wat de economische gevolgen zijn, valt nog af te wachten. De eurosceptici geloven dat de Britse markt te belangrijk is voor Europa waardoor ze hun toegang tot de interne markt zonder problemen kunnen behouden. Groot-Brittannië zou dan een zelfde statuut krijgen als Noorwegen en Zwitserland.
De onderhandelingspositie van Groot-Brittannië is echter relatief zwak. De economieën van het Europese vasteland en Groot-Brittannië zijn sterk met elkaar verweven maar voor de Britten is de toegang tot de interne markt van de Europese Unie belangrijker dan andersom. Vijftig procent van de Britse export (12.6% van het BBP) gaat naar het Europese vasteland. Dit terwijl 10% van de export van het Europese vasteland naar Groot-Brittannië gaat. Het valt ook nog te bezien hoe de pro-Europese Schotten zullen reageren op een exit.
Verwacht wordt dat de onderhandelingen volgend op de Brexit intens zullen zijn. Brussel, Parijs en Berlijn zullen zich hard opstellen ten aanzien van Groot-Brittannië om zo andere exits te vermijden. Hoe je het draait of keert, willen de Britten hun toegang tot de interne markt behouden, zullen ze vermoedelijk drie zaken moeten accepteren: bijdragen aan het budget van de EU, vrij verkeer van arbeidskrachten toestaan en de regels van de interne markt overnemen.

En voor de EU?

De exit van Groot-Brittannië kan een gevaarlijk precedent scheppen voor verdere exits, reden te meer waarom de onderhandelingen met Groot-Brittannië moeilijk zouden kunnen verlopen. Maar er is meer, mogelijks zal de Brexit zodanig veel aandacht van de Europese leiders opslorpen dat de EU verlamd achterblijft. Andere thema's zoals de nog steeds stagnerende economie, de vluchtelingencrisis etc. - of het politiek en maatschappelijk debat over hoe de EU te transformeren tot een solidaire, sociale, duurzame Unie - zullen naar de marge verdwijnen.

CETA is het handelsverdrag tussen de EU en Canada dat momenteel onderhandeld wordt en waar de lidstaten tegen 5 juli 2016 uitspraak moeten over doen.

De Europese Groenen zijn sterk tegen dit vrijhandelsakkoord gekant, en we geven 12 redenen om hiertegen te zijn (Engelstalig)

Op de website van stop-ttip is een CetaCheck te vinden. Daar kunt u aan alle Europese parlementsleden 16 vragen stellen over diverse aspecten van het verdrag. (Ook in het Nederlands).

Mijn betrokkenheid met het conflict in Israël en Palestina is groot, al meerdere keren heb ik een bezoek gebracht aan beide staten en daarnaast ben ik ook lid van de EU-Israël delegatie om de situatie op de voet te volgen. 

Meer informatie over een van mijn bezoeken vind je hier.

Twee zaken die noodzakelijk zijn om tot een oplossing te kunnen komen, is enerzijds de erkenning van de Palestijnse staat door de internationale gemeenschap (dus ook door Israël) en de erkenning van het lidmaatschap van Palestina in de VN. Daarnaast moet er actie worden ondernomen om een halt toe te roepen aan de bezettings- en kolonisatiepolitiek van Israël. Als dit niet gebeurt, zal de weg naar een duurzame oplossing nog lang en moeizaam zijn.
Als je wat meer wil lezen over de erkenning van Palestina en zijn lidmaatschap in de VN, klik dan hier en hier.
Een uitgebreide mening over de annexatie politiek van Israël vind je in deze brief. 

Ook de EU heeft een rol te spelen in dit conflict, meer informatie hierover vind je hier. 

Het vrij verkeer van personen is een van de vier vrijheden waarop de Europese Unie gegrond is. Deze vrijheid houdt in dat personen zich binnen het grondgebied (lidstaten van de EU) vrij kunnen bewegen, zonder enige belemmering. Hierdoor kunnen we zonder controles op vakantie naar het Zuiden.

Maar ook personen die migreren, kunnen de grenzen dus zonder controles over. Toch betekent dit niet dat iemand van Oost-Europa zomaar hierheen kan verhuizen om hier aan de slag te gaan. Als je langer dan 3 maanden op het grondgebied van een andere lidstaat verblijft, vinden er wel controles plaats: je moet kunnen aantonen dat je voldoende inkomen hebt om in je levensbehoeften te voorzien of er iemand is die daarvoor kan instaan. 

Meer informatie vind je hier en hier.

De EU sluit meer en meer zijn grenzen om te voorkomen dat migranten het grondgebied kunnen betreden. Zo maken we van de EU een niet te betreden 'fort' uit angst voor migratie. 

De muur die rond de EU wordt gebouwd is om sommige plaatsen zelfs fysiek aanwezig met prikkeldraad, hoge schuttingen, bewakingstechnologie en drones. Een van de grootste problemen die dit met zich meebrengt is dat we onze grenzen sluiten voor vluchtelingen die op de loop zijn voor geweld, politieke of religieuze vervolging, klimaatverandering,... en hier asiel zouden kunnen krijgen. 

Een kritische kijk vind je hier.

Regelmatig hoor je dat tientallen migranten hun overtocht van de Middellandse Zee niet overleven. Vooral na het tragische ongeluk nabij Lampedusa in 2013 werd er stevig op tafel geklopt dat de EU actie moest ondernemen. 

Kort na de ramp heeft Italië een actie op poten gezet onder de naam 'Mare Nostrum': voor een hele periode heeft Italië de verantwoordelijkheid genomen om vluchtelingen van gammele bootjes te redden. Eind 2014 heeft een Europese actie onder leiding van Frontex, Triton, deze activiteiten overgenomen. Triton is een samenwerking tussen verschillende landen, die middelen inzetten om bootvluchtelingen in veiligheid te brengen. 

Frontex een Europese organisatie die bevoegd is om controles aan de Europese grenzen te promoten, verder te ontwikkelen en te coördineren.

Ze hebben zelf geen uitvoerende bevoegdheid, maar helpen lidstaten bij het plannen, samenwerken en implementeren van grenscontroles. Wat ze wel zelf doen is de acties van lidstaten controleren en toezien dat er geen misdaden worden begaan of mensenrechten geschonden. Frontex waakt dus onder andere over de naleving van Europese migratiewetgeving door de lidstaten. 

Een kritische mening over Frontex vind je hier.

Wat zijn chemtrails? Het zijn de zichtbare witte lijnen die vliegtuigen achterlaten in de lucht en die volgens sommige geen waterstof bevatten, maar chemische en biologische resten die in de lucht worden losgelaten. 

Greenpeace is formeel: chemtrails zijn een mythe. Wat te zien is in de lucht zijn geen chemische of biologische afvalstoffen, maar sporen van condensatie die ontstaan door het grote temperatuur verschil dat gecreëerd wordt door het drukverschil tussen de boven- en onderkant van de vleugels, de vleugeluiteinden en de motoren. 

Er zijn andere, vergelijkbare fenomenen waarvan we weten dat ze bestaan, maar geen chemtrails zijn.

Koolstofuitstoot: de luchtvaart is een zware vervuiler wat betreft het uitstoten van koolstofdioxide. De groei van de luchtvaartsector is daarom problematisch voor het klimaat. Maar CO2 is onzichtbaar en dus geen bestanddeel van de zogenaamde schadelijke chemtrail.

Cloud seeding: een methode waarbij er, voornamelijk met kleine raketten of lichte vliegtuigen, een vorm van jodium in wolken wordt verspreid om ervoor te zorgen dat er regen valt. Deze techniek zal nooit worden uitgevoerd door grote passagiersvliegtuigen en wordt slechts uitzonderlijk toegepast.

Geo-engineering: een wetenschapstak die op zoek gaat naar manieren om opzettelijk het klimaat te beïnvloeden. Voorlopig is dit meer theorie dan praktijk: er zijn slechts kleinschalige proefprojecten geweest, die nooit op successen zijn uitgedraaid. De kans dat de vele chemtrails onderdeel uitmaken van geo-engineering onderzoek is dus onbestaand. 

HAARP (High-frequency Active Auroral Research Program): een onderzoeksprogramma van het Amerikaanse en Britse leger dat werd uitgevoerd in de ionosfeer rond de aarde. Wat er juist onderzocht werd, is voor het grote publiek een groot vraagteken, maar sinds vorig jaar is het onderzoek stopgezet. Omdat het zo'n kleinschalig onderzoeksprogramma was, kunnen zogenaamde chemtrails hier niet aan toegeschreven worden.