Europese middelen ten gunste van de Belgische spoorwegen - Parlementaire vraag E-001133/2012

• 2012-03-16
• Geldzaken & handel

Mag ik van de Commissie vernemen welke financiële middelen sinds 2000 ter beschikking werden gesteld aan de Belgische spoorwegen, in al haar componenten?
Kan de Commissie tevens een overzicht verstrekken van de bestaande treinstations die in België gedurende de laatste twaalf jaar gecofinancierd werden, met vermelding van het bedrag per treinstation en vermelding vanuit welke budgetlijn dit gebeurde?
Onlangs besliste de leiding van de Belgische Spoorwegen ook een aantal treinstations te sluiten. Naar verluidt ontvingen een aantal van die stations recentelijk Europese steun.
Kan, in voorkomend geval, de Commissie aanvaarden dat onlangs gecofinancierde treinstations gesloten worden?
Wat denkt de Commissie eventueel te ondernemen, teneinde de investeringen die mede met Europese gelden werden gefinancierd, alsnog te valoriseren?

Antwoord van de heer Kallas
namens de Commissie
(14.3.2012)

Projecten op het gebied van vervoersinfrastructuur die in overeenstemming zijn met Besluit 661/2010/EU van het Europees Parlement en de Raad van 7 juli 2010 betreffende uniale richtsnoeren voor de ontwikkeling van een trans-Europees vervoersnet komen in aanmerking voor financiering uit hoofde van het RTE-T-programma. In deze context heeft het RTE-T-programma in België bijgedragen aan de financiering van spoorwegprojecten. Voor de periode 2000 – 2011 bedroeg deze financiering 260,1 miljoen EUR. 95,8 miljoen EUR ging naar PBKAL, 30 miljoen EUR naar Eurocaprail, 6 miljoen EUR naar Diabolo, 2,8 miljoen EUR naar de IJzeren Rijn en 125,5 miljoen EUR naar ERTMS. Treinstations worden in de genoemde EU-richtsnoeren niet expliciet genoemd. Een onderdeel van de stationsinfrastructuur dat strookt met de vastgestelde prioriteiten en voldoet aan de in het vervoersbeleid van de EU vastgestelde voorwaarden en beginselen kan worden gefinancierd in het kader van de modernisering van de spoorwegen of van intermodale knooppunten.

Het financieringsproces van het cohesiebeleid is gebaseerd op een systeem van gedecentraliseerd beheer. Dit betekent dat het in het kader van de reglementering inzake de werking van het EFRO en volgens de procedures van het Cohesiefonds de taak is van de overheden van de lidstaten om projecten te selecteren en deze te financieren voor zover deze projecten voldoen aan de juridische bepalingen van het Cohesiefonds en de Structuurfondsen. De Commissie wordt alleen op de hoogte gebracht van de bijzonderheden van projecten wanneer de totale kosten meer dan 50 miljoen EUR bedragen.

De Commissie beschikt derhalve niet over een complete lijst van treinstations die medegefinancierd zijn door het cohesiebeleid en het RTE-T-programma.