Beste vrienden,
Tinne, Isabel en ikzelf danken jullie voor het vertrouwen dat
jullie ons schenken. Wij staan hier als een team.
Tinne met haar jeugdige maar
deskundige en overtuigende geestdrift. Een écht politiek talent. Isabel: de vrouw die als gedreven Vlaams
parlementslid na de catastrofale verkiezingen van mei 2003 met een groot hart een stap opzij zette toen Vera na
haar ministerschap terugkwam in het Vlaams parlement. Isabel die de ontwikkelingswereld kent vanuit haar eigen
beroepservaring en engagement in centraal-Amerika. Een voormalig parlementslid met een schat aan ervaring die
voorbeeldig, moeiteloos én kritisch de link legt tussen het Europese en het Vlaamse landbouwbeleid en in één
zucht meteen ook nog uitlegt hoe dat beleid de derde wereld finaal de dieperik injaagt!
We staan hier als een team en we beloven jullie plechtig dat we - eens verkozen - gaan zetelen in het
Europees Parlement als Groenen, dat we onze verplichtingen tegenover onze kiezers en onze partij ten volle
zullen nakomen en dat we dus niet zullen gaan lopen als een dief in de nacht. Wij zullen nooit als
"onafhankelijke" zetelen in het Europees Parlement en koketteren met het meest flagrante opportunisme. We zullen
actief en onverdroten er voor zorgen dat de Europese Groenen een opgemerkte fractie blijven in het parlement.
Geen verzameling van grijze mussen, geen groepje eurocraten, geen goedpraters, geen rechttrekkers van wat krom
is. Neen, we zullen er blijven voor zorgen dat de groene fractie in het Europees parlement de meest actieve,
meest homogene en meest luidruchtige fractie is en blijft. Binnen en vooral ook buiten dat parlement.
Een sterke groene Europese aanwezigheid in Europa, beste vrienden, is de allerbeste waarborg
voor een andere globalisering. Economische en handelsregels moeten ten dienste staan van milieu- en sociale
doelstellingen, ten dienste dus van de mens.
Wij, Europese Groenen, willen een écht
vredesbeleid. Conflicten voorkomen is nog altijd duizend maal goedkoper en normaal humaner dan nodeloos bommen
gooien en mensen vermoorden. Het is trouwens onze Duitse groene voorman Joshka Fischer die ervoor heeft gezorgd
dat in de ontwerp-grondwet voor Europa conflictpreventie en het inzetten van civiele middelen expliciet worden
vermeld als doelstelling.
Maar ook de naleving van mensenrechten is essentieel.
Daarom blijf ik als voorzitter van de delegatie van het Europees Parlement met het Russische parlement steevast
op dezelfde nagel kloppen. We moeten de vergeten en vreselijke oorlog in Tsjetsjenië blijven op de
internationale agenda plaatsen. Onze Tsjetsjeense vrienden in Vlaanderen verdienen al onze aandacht en al onze
steun. Ze hebben recht samen met hun lotgenoten in heel Europa en de hele wereld op een echt
vredesproces.
En ik blijf ook met hart en ziel mijn Albanese, Kosovaarse vrienden
steunen. Vernederd, beschimpt, kapotgemaakt, gemarteld, vermoord in de tachtiger en negentiger jaren. Sinds vier
jaar leven ze in een VN-protectoraat zonder enige kans zich te ontwikkelen in een eigen staatsverband en te
participeren aan de wereldeconomie. Ook hier is het Europees Parlement een heuse spoortrekker. Onze Groen-Linkse
voorman Joost Lagendijk zorgde ervoor dat zijn verslag hierover in de Commissie Buitenlandse Zaken werd
goedgekeurd. Dit volk heeft recht op een vorm van autonomie binnen een verenigd Europa! Opdat het in vrede en
waardigheid zou kunnen samenleven met zijn Servische buren en de Roma-zigeuners in de Balkan.
En we blijven vechten op Europees niveau voor een Tobin-taks in Spahn-versie. Het waren
trouwens de Vlaamse liberalen en de Vlaamse christen-democraten die er samen met de Franse Maoïsten voor zorgden
dat een voorstel van resolutie hierover in het Europees parlement gekelderd werd met een verschil van .... 6
stemmen.
Tinne, Isabel en ik willen een ander Europa dat zijn
milieuverantwoordelijkheid opneemt en daarom een totaal ander, vernieuwd energie- en vervoersbeleid ontwikkelt.
Dat wordt dus vechten met de Christen-democratische Spaanse Eurocommissaris de Palacio.
Wij willen een sociaal Europa. Daarom zullen wij volgende week als groene fractie de havenrichtlijn
verwerpen. Wij willen niet dat de veiligheid van onze Vlaamse en Europese havens en het welzijn en de gezondheid
van onze dokwerkers in gevaar worden gebracht door ultra-liberaal denkenden die menen dat liberalisering van
zowat alles het allerhoogste goed is.
Wij willen een Europa dat oog heeft voor
verkeersveiligheid, een Europa dat iets doet aan het verkeersinfarct en een Europa dat de bewoners rond
luchthavens nachtrust garandeert. Samen met de groene fractie in het Europees Parlement pleiten wij voor een
Europees verbod op nachtvluchten. Iedereen heeft recht op stilte tussen 23 en 7 uur. Beste Bert, jij die me nog
altijd graag ziet: de Groenen zijn met u! Zorg jij ervoor dat alle Europese regionalisten en socialisten dit
voorstel steunen?
Een energierevolutie veronderstelt dat de Europese eenzijdige keuze
voor kernenergie vervangen wordt door een radicale keuze voor schone en veilige hernieuwbare energie. Terecht
staat ook in onze zopas aangenomen basistekst dat de eerste bron van energie energiebesparing en rationeel
energiegebruik is. Wij prediken de haalbare utopie van de eenzijdige keuze voor zon, wind, water, water,
biomassa, warmtekrachtkoppeling en alle andere energiebronnen.
Als we daarin de
komende jaren evenveel gaan investeren als wat de hele Europese Unie ooit investeerde in de nucleaire draak, dan
halen we niet alleen de Kyotonorm maar dan zorgen we er ook voor dat de problemen rond de veilige opslag van
nucleair afval aangepakt kan worden zonder dat met de kraan open moet worden gedweild. De keuze voor duurzame
energie is bovendien een keuze voor de creatie van vele honderdduizenden jobs.
We
willen een ander Europa. Een Europa dat garant staat voor een superveilige voedselvoorziening. Ik breng hier
hulde aan Magda Aelvoet die er onder het Belgisch voorzitterschap van de Europese Unie voor zorgde dat de
onderhandelingen tussen de raad van milieuministers en het Europees Parlement over een Europese autoriteit voor
voedselveiligheid afgerond werden. Ik garandeer jullie, beste vrienden, dat in het Europees parlement dit werd
beschouwd als een knap staaltje van inzicht, diplomatiek talent en keiharde maar prijzenswaardige
overtuiging.
Wij willen een ander landbouwbeleid. Een beleid dat zich niet langer
richt op kwantiteit maar op kwaliteit. Een beleid dat de derde wereld ontziet en de handen van de koffieboeren
in Afrika niet vermaalt tot hopeloze machteloosheid.
Wij willen een ander Europa, een
Europa dat open en tolerant is en dat culturele en taalverschillen erkent en beschermt. De commercie mag toch
niet alles overnemen. Kijken we straks alleen nog naar Amerikaanse films? Verdwijnt het Nederlands als officiële
taal? Komen straks alleen nog "native english speakers" aan de bak bij de werkaanbiedingen van de Europese
instellingen of multinationale ondernemingen in Brussel? Zorgen we er voor dat onze kinderen nog kansen krijgen
op de internationale arbeidsmarkt.
Een ander, een open en tolerant Europa willen we.
Een Europa met een asiel- en migratiebeleid die naam waardig. Geen fort Europa. Geen Europa waar illegalen
blijkbaar wel OK zijn wanneer ze werken bij de afhaalchinees, wanneer ze hun waardigheid verkopen in de
seksindustrie, wanneer ze bij bosjes in de bouw komen werken of fruit mogen gaan plukken in Haspengouw. We leven
in een samenleving waar we het normaal vinden dat fazanten niet worden vetgemest om daarna te worden
afgeschoten. Goed zo: dieren en de natuur hebben ook hun rechten. Maar blijkbaar gelden onder het paarse
spirit-verbond andere normen en wetten.
De Europese Groenen zijn pro-Europees, maar
blijven kritisch. De Europese belastingsbetaler die jaarlijks honderd miljard Euro bijdraagt aan de Europese
begroting heeft recht op een goede en doortastende controle van die begroting. Geen fraude. Geen
onregelmatigheden.
Ik kan hierbij met fierheid melden dat ik een gratis parlementslid ben. Ik
berekende gisterenavond nog dat de leden van de anti-fraudecommissie van het Europees Parlement er de voorbije
vier jaar voor gezorgd hebben dat hun intense, collegiale werk als fraudebestrijders en hun samenwerking met de
anti-fraudedienst OLAF er voor zorgde dat fraudeurs een bedrag moeten terugstorten zo hoog dat elk van hen, ik
incluis dus, nog ruim tien jaar gratis kan zetelen in het Europees Parlement. Geen slechte investering
dus!
Maar die fraudebestrijding, beste vrienden, leerde me ook dat we dringend nood
hebben aan een Europa dat transparanter is, democratischer. Dat flink wat dichter bij de burger moet staan. Het
ontwerp van Europese grondwet dat nu ter discussie staat in de intergouvernementele conferentie gaat zonder
enige twijfel de goede richting uit. En ik verzeker jullie allemaal: als het ooit nodig zal zijn om de bepaling
te gebruiken die de Europese grondwet voorziet van een volksinitiatief - dat wil zeggen dat 1 miljoen Europese
burgers de Europese commissie kunnen vragen een Europese ontwerpwet in te dienen bij de raad van ministers en
het Europees Parlement - dan zullen we dat ook doen.
Beste vrienden,
In mei 1940 trok Winston Churchill naar het Britse lagerhuis als kersvers premier van een
oorlogskabinet. Hij zei de aanwezigen parlementsleden toen: "Ik heb niets anders aan te bieden dan bloed,
arbeid, zweet en tranen".
Vrienden,
Tinne, Isabel en
ik,
Vera en Dirk,
Jos en Johan,
Kris en het hele partijbestuur hebben
jullie niets anders aan te bieden dan: "Arbeid, zweet en de kracht van een overtuiging". Het bloed lieten we als
vreedzame, pacifistische partij ter zijde. En de tranen? Nou ja, die hebben we al gehad.
Nu kijken we hoopvol naar de toekomst. We hebben jullie arbeid, jullie zweet nodig om straks als we dit
pand verlaten eendrachtig, vol moed en zelfvertrouwen, met de kracht van een overtuiging, niet de gemakkelijkste
weg, maar wel de meest fundamentele weg te kiezen. Samen zullen we er voor zorgen dat onze kiezers van 1999
overtuigd raken dat er in Vlaanderen wel degelijk plaats is voor een groen-progressieve geëngageerde,
toekomstgerichte en onafhankelijke partij ter linkerzijde. Opbouwend, met een lach, een knipoog, maar dwars en
rebels waar nodig. Niks normaal vinden, weet je wel. Steeds verwonderd blijven. Steeds zoeken naar
inzicht.
Tinne, Isabel en ik gaan er voor. Niet voor de volle honderd procent, maar
voor de volle 1000 procent. Jullie kunnen op ons rekenen. Wij rekenen op jullie. Dank u,
Bart Staes,
Lid van het Europees Parlement
15 november - Vrije
Universiteit Brussel