Het einde van het Europese verhuiscircus stap dichterbij

• 2013-11-20
• Geldzaken & handel Democratie & mensenrechten

Het Europees Parlement eist het recht op om zelf te beslissen waar en wanneer het zijn vergaderingen houdt. Daartoe wil het een verdragswijziging in gang zetten. Zo kan het Europarlement eindelijk na vele jaren van debat een einde maken aan de maandelijkse verhuis tussen Brussel en Straatsburg. Met grote meerderheid steunde het Europarlement vandaag dit voorstel van het groene parlementslid Gerald Häfner en zijn conservatieve collega Ashley Fox.

“Om van het verhuiscircus af te komen moet het EU-verdrag gewijzigd worden”, stelt Europees parlementslid Bart Staes (Groen). “Vandaag werd in het Europarlement besloten om zelf het initiatief in handen te nemen tot zo'n verdragswijziging en dat is een primeur." De winst van vandaag is dat Europarlement heeft besloten om nu zelf het initiatief te nemen tot zo'n verdragswijziging.”

Sinds het Verdrag van Lissabon is het Europees parlement gerechtigd om dat initiatief voor een verdragswijziging te nemen. Als een meerderheid van de lidstaten ermee instemt, wordt de verdragswijziging besproken in een Conventie. De Franse regering, die vasthoudt aan Straatsburg, kan de start van die procedure dus niet langer in z'n eentje blokkeren.

Veel regeringen, voelen er weliswaar niets voor om te sleutelen aan het verdrag. “Maar als regeringen dit initiatief van het Europees parlement willen tegenhouden, dan hebben zij straks wel iets uit te leggen aan de kiezers”, aldus Staes, “want dan houden zij het verhuiscircus in stand.”

Met één zetel in Brussel zou het Europarlement jaarlijks circa 200 miljoen euro en 20 duizend ton CO2-uitstoot besparen, onderstreept Staes die als rapporteur van de commissie budgetcontrole reeds tien jaar geleden als eerste deze cijfers bekend maakte.

Bovenal zou het zijn democratische functies beter kunnen vervullen als het niet twaalf weken per jaar ver verwijderd was van de overige EU-instellingen, de vertegenwoordigers van het maatschappelijk middenveld en een groot deel van de internationale pers.