Geen koppeling ontwikkelingshulp aan terugkeer uitgeprocedeerden en illegalen

• 2003-11-10

Agalev verzet zich tegen het voorstel dat minister van binnenlandse zaken gisteren in het programma De Zevende Dag lanceerde, namelijk dat het toekennen van ontwikkelingshulp afhankelijk zou gemaakt worden van de bereidheid van de betrokken landen om uitgeprocedeerden of mensen met illegaal verblijf opnieuw op te nemen. Dit is een zoveelste voorstel in de rij dat erop wijst dat de paarse meerderheid ontwikkelingssamenwerking ondergeschikt wil maken aan een buitenlands beleid dat vooral binnenlandse belangen moet dienen. Agalev wil snel duidelijkheid van de Belgische regering over het standpunt van minister Dewael. Er dient klaarheid gebracht te worden over de vraag of de hele regering dit standpunt deelt. Als dat niet het geval is, dient de uitspraak van Dewael herroepen te worden. Ontwikkelingssamenwerking heeft tot doel armoede te bestrijden en de positie van de ontwikkelingslanden en hun bevolking zelf te versterken. Zij heeft niet tot doel Belgische problemen op te lossen. Vermindering of stopzetting van hulp is geen aanvaardbaar drukkingmiddel, omdat het de bevolking iets onthoudt. Met de aanwezigheid van de Groenen in de vorige federale regering werd op succesvolle wijze ingegaan tegen de druk om ontwikkelingshulp in te schakelen om de eigen belangen te behartigen. De paarse regering wil deze positieve ontwikkeling blijkbaar omkeren. Nadat minister Verwilghen eerder al pleitte voor het hervatten van gebonden hulp, nadat de budgetten voor humanitaire hulp ondergeschikt werden gemaakt aan Buitenlandse Zaken, is dit een volgende stap in een zorgwekkende ontwikkeling. In de Europese context gaat het opbod over een steeds forser beleid ten aanzien van asielzoekers en vluchtelingen door. Blijkbaar wil de Belgische regering niet achterblijven in dit opbod. Agalev pleit er daarentegen voor dat de EU zou erkennen een migratieregio te zijn, die werk moet maken van een evenwichtig beleid dat de mensenrechten van asielzoekers garandeert, die een degelijk kader voorziet voor legale migratie en die werk maakt van rechtvaardige handelsrelaties. De kloof tussen arme en rijke landen verkleint niet, integendeel. De sommen die per jaar op wereldschaal naar ontwikkelingssamenwerking gaan, zijn maar een zeer beperkte compensatie voor de schade die veel arme landen lijden door de vermindering van de waarde van hun producten op de wereldmarkt. Dat minimum moet niet nog eens afhankelijk gemaakt worden van eigen belangen op korte termijn.