De Europese ministers van Financiën van de EU-landen lieten vandaag opnieuw kansen lopen om grote technologie bedrijven net als iedereen fatsoenlijk belasting te laten betalen. De 28 ministers slaagden  er vandaag immers niet in een akkoord te bereiken over het voorstel van de Europese Commissie voor een belasting op digitale diensten.

In maart 2019 buigen de ministers zich opnieuw over een mogelijk afgezwakte versie van de belasting. De Europese groene fractie pleit voor een andere Europese besluitvorming om de macht van bedrijven in te perken en de oneerlijke belastingconcurrentie tegen te gaan. Europees parlementslid Bart Staes: “In tijden waarin gele hesjes hun woede koelen in Parijs en Brussel is het blijkbaar nog steeds niet doorgedrongen in bepaalde bestuurskringen: de fiscale concurrentie en de rijken en machtigen van de globale economie die geen of amper belastingen betalen is een snel voort woekerende kanker in onze samenlevingen.”

“De grootste en machtigste bedrijven van deze tijd betalen nauwelijks belasting. De EU laat het daardoor afweten op een van de grootste problemen van deze tijd. Een grote meerderheid van Europeanen willen dat Google, Facebook en Amazon net als kleinere bedrijven fatsoenlijk belasting betalen, maar het komt er simpelweg niet van zolang ieder individueel land een vetorecht heeft", zegt Staes.

Gisteren nog stemden 33 van de 37 Europarlementariërs in de commissie Economische Zaken van het Europees Parlement in met een belasting op digitale diensten. Aangezien belastingbeleid echter een exclusieve bevoegdheid is van lidstaten, heeft het Europees Parlement slechts adviesrecht. De ministers kunnen dit advies dus in de wind slaan en doen dat dus ook.

Staes benadrukt dat het gebrek aan voortgang in de strijd voor eerlijke belastingen uiteindelijk een politieke keuze is: “Het Europees verdrag biedt voldoende ruimte om maatregelen te nemen voor een eerlijkere interne markt, inclusief het tegengaan van belastingontwijking. Verschillende lidstaten blijven echter hun nationale belastinglokkertjes met hun vetorecht verdedigen. Zolang dit niet verandert, blijven burgers het afleggen tegen de belangen van multinationals.”

De groeiende kloof tussen extreem rijk en arm is geen natuurwet, maar wordt gedreven door dit soort van politieke non-besluiten.  Of zoals liberaal en econoom Paul de Grauwe zegt in een interview met MO: “Iemand met enkele miljarden op zijn spaarrekening is een gevaar voor de democratie.”