Europese Commissie wil géén uniforme sperperiode voor Sinterklaasreclame

• 2002-12-04

(Brussel - 04/12/02) - Europees Commissaris Bolkestein neemt 'met belangstelling' kennis van het bestaan van de Belgische zelfregulering aangaande Sinterklaasreclame, maar vindt niet dat deze moet worden ingevoerd in de hele Europese Unie. Dat antwoordt hij aan Agalev-europarlementslid Bart Staes. De Commissaris voor Interne Markt erkent anderzijds de potentieel 'bedrieglijke', 'oneerlijke' of 'negatieve' effecten van reclame en wil daarom specifiek kwetsbare doelgroepen 'zoals kinderen' extra beschermen. Staes' vraag was ingegeven vanuit dezelfde bekommernis als deze van de Raad voor het Verbruik die leidde tot het invoeren van een zelfregulerende code: "Los van het feit dat kinderen - en daardoor ook hun ouders - op een onfatsoenlijke manier worden aangespoord om te consumeren, is deze vorm van verkoop voor de jongsten zeer verwarrend. Het inflatoire aanbod aan Kerstmannen en andere kindervrienden maakt dat voor kinderen enig mooie tradities worden geofferd op het altaar van de massaconsumptie," uitte hij zijn bezorgdheid aan Bolkestein. De Commissie wil evenwel niet weten van een soortgelijke uniforme sperperiode op Europees vlak. Ze argumenteert dat "het belang van de bovengenoemde feesten van de ene lidstaat tot de andere verschilt naar gelang van de religieuze context, de traditie en de cultuur. Overeenkomstig het subsidiariteitsbeginsel vindt de Commissie het daarom niet noodzakelijk om meteen op communautair niveau op te treden en is ze van mening dat dergelijke kwesties op nationaal of lokaal niveau moeten kunnen worden geregeld, uiteraard met de beginselen van het vrije verkeer die in het EG-Verdrag zijn verankerd." Ergens anders oordeelt zij dat zo'n uniforme Europese code alleen te rechtvaardigen is wanneer de Commissie "eerst heeft vastgesteld dat uiteenlopende nationale regelgevingen terzake tot grensoverschrijdende beperkingen hebben geleid." Daarmee gaat de Commissie in op wat wel eens de achilleshiel van de zelfregulering zou kunnen zijn. Want als België van buitenlandse ondernemingen verlangt dat zij zich aan de zelfregulerende code houden dan "zou door middel van een analyse moeten worden nagegaan of de beperking die uit de code voortvloeit een evenredige maatregel ter bescherming van de minderjarigen is". Heiligt m.a.w. het doel de middelen? Tot op heden zijn bij de Commissie nog geen soortgelijke klachten binnengekomen en voelt zij zich dus naar eigen "noch genoodzaakt, noch in staat om over de rechtmatigheid van de toepassing van de code voor buitenlandse handelaren een standpunt in te nemen." FEDIS , de Federatie van Distributieondernemingen, liet Staes weten dat er géén voorafgaand overleg is gepleegd tussen België en de omringende lidstaten. Volgens de Europese regels mag een Nederlandse of Franse adverteerder anderzijds niet verhinderd worden voor zijn producten op de Belgische markt reclame te voeren. Toch is het zo dat alle ondernemingen die de code met voeten treden van de Economische Inspectie een proces-verbaal van waarschuwing krijgen. Minister van Economische Zaken Picqué heeft al laten weten dat de overtreders kunnen worden beboet op basis van art. 93 en 94 van de Wet op de Handelspraktijken . Bij betwisting heeft de rechter het laatste woord. Helemaal ongevoelig voor de materie is de Europese Commissie overigens niet. In de aanloop naar de ontwikkeling van een nieuwe kaderrichtlijn inzake eerlijke handelspraktijken neemt zij zich voor specifiek kwetsbare doelgroepen 'zoals kinderen' extra te beschermen.