Europees Parlement kiest voor strenge etikettering GGO’s in voedsel

• 2003-07-02

"Tot op heden heeft de consument geen enkel voordeel bij genetisch gemanipuleerde organismen in het voedsel", zegt Agalev-europarlementslid Bart STAES na de stemming van twee rapporten over GGO’s. "Daarom is het goed dat de consument nu de vrije keuze krijgt om al dan niet te kiezen voor GGO’s in het voedsel." In een voor Europa toch wel 'historische' stemming heeft het Europees Parlement vanmiddag een voorstel goedgekeurd dat de verkoop van voedingswaren met genetisch gemodificeerde organismen toelaat. Dat betekent dat het feitelijk moratorium uit 1999 op de goedkeuring van nieuwe genetisch gemodificeerde organismen (GGO’s) wordt opgeheven. Er is een voorwaarde voor de introductie van GGO's op de markt. De verpakking van de producten met minstens 0,9% GGO’s krijgen een duidelijk zichtbaar label. Daarop staat de tekst 'Dit product bevat GGO’s'. Deze maatregel moet de Europese consumenten garanderen dat ze de vrije keuze krijgen om al dan niet GGO’s te kopen en te eten. Het EP heeft ook beslist over de traceerbaarheid van GGO’s. Er komt een verfijnd systeem dat voor elk product met GGO’s de levensloop registreert, van landbouwer tot consument. De regels gelden ook voor diervoeder. "De Europese Unie heeft gewacht met het toestaan van de grootschalige verkoop van GGO’s tot er een duidelijk wettelijk kader was", zegt de Antwerpenaar Staes. "Dat in tegenstelling tot de VS. President Bush haalde onlangs nog zwaar uit naar de EU. De Unie zou de keuzevrijheid van de consumenten beperken, door hen de toegang tot GGO’s te ontzeggen. Wel, met deze regels staat de Unie ineens mijlenver voor op de VS. De consument kan producten kiezen met of zonder GGO’s. In de VS kunnen consumenten enkel en alleen nog producten kopen met GGO’s. Of ze dat nu willen of niet." "De huidige generatie GGO’s biedt de consument trouwens geen enkel voordeel," gaat Bart Staes verder. “Smaak of houdbaarheid verbeteren er niet door. De prijzen van voedsel met GGO’s dalen niet. De enigen die wel varen bij de huidige GGO’s, zijn de zaadfabrikanten. Zij eisen een premie per hectare GGO-gewassen. Bovendien verbinden ze de verkoop van hun zaden vaak aan de verkoop van hun eigen onkruidverdelger. Daartegen zijn hun GGO’s immers resistent. De consument kan nu tenminste zelf oordelen of GGO’s welkom zijn op de Europese markt of niet." "Het Europees Parlement heeft wel een toegeving gedaan over de drempelwaarde van 0,9%," volgens Bart Staes. "In alle voedingswaren mogen sporen van goedgekeurde GGO’s zitten zonder dat dat moet worden vermeld. Nochtans willen meer dan 70% van de Europeanen helemaal geen GGO’s in hun voedsel, zelfs geen 0,9%." De verhoging van de drempelwaarde is het resultaat van een compromis met de Europese Commissie en de Raad. Die zijn traditioneel voorstander van lossere regels over GGO’s. "Als tegenprestatie is er een bepaling opgenomen dat lidstaten zelf mogen kiezen regels in te voeren over de coëxistentie. Dat is het naast elkaar bestaan van GGO-teelten en GGO-vrije teelten. In vroegere voorstellen van de Commissie moest de boer die géén GGO’s wilde kweken, opdraaien voor de kost om zijn gewassen te beschermen tegen besmetting. Nu is de Zwarte Piet doorgeschoven naar de lidstaten. Zij krijgen de mogelijkheid zelf regels op te stellen over de aansprakelijkheid bij besmetting. Maar ik vind dat zoiets op Europees vlak moet worden geregeld. Producenten van GGO’s moeten aansprakelijk zijn in het geval dat er iets verkeerd zou lopen. Dat lijkt me niet meer dan logisch."