De Europese Commissie kondigde aan dat ze vandaag per schriftelijke procedure, in één klap 10 nieuwe ggo's voor voedingswaren voor mens en dier toelaat, 7 bestaande erkenningen van ggo's verlengt en twee nieuwe 2 ggo-bloemen erkent. Bart Staes, Europees parlementslid (Groen): "Dit is een cynisch besluit vanuit de ivoren toren. Men keurt 19 ggo's goed in dezelfde week dat de Europese Commissie zélf erkent dat er fundamentele tekortkomingen zitten in de autorisatieprocedures. Daarover deed de Commissie deze week woensdag weliswaar voorstellen, maar de procedure zelf is dus tot op heden nog niet hervormd."
Staes: “Dus nu die nieuwe goedkeuringen er doorjagen is een affront voor de lidstaten die in meerderheid tegen zijn en dus een aanfluiting voor de democratie. Bij bijna alle van de 19 ggo's was een meerderheid van de lidstaten tégen goedkeuring bij de stemmingen in de Europese Raad. Ook is er een stelselmatige en voortdurende meerderheid van de Europese burgers tegen introductie van ggo's in de voedselketen. Dat men dan toch doordramt, is wederom woordbreuk van Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker, die nochtans vorig jaar plechtig beloofde het Europese besluitvormingsproces te democratiseren."
Het is een nog vreemdere gang van zaken dat men bovendien kiest voor de nogal niet-transparante schriftelijke procedure in plaats van een formele door het voltallige college van eurocommissarissen genomen beslissing, wat de normale gang van zaken is.
Staes: "Opnieuw, het was Juncker zelf die expliciet heeft toegegeven dat de autorisatieprocedure in de EU niet deugt en soms ondemocratische trekjes heeft. In die zin dat de Europese Commissie ggo's toch goedkeurde, ook al was er een ruime meerderheid van lidstaten en burgers tégen. Het is dan ook onbegrijpelijk en onlogisch dat men dan toch zoveel ggo's in één keer goedkeurt, via de oude procedure. Het is wat we wel vaker zien van de Commissie-Juncker: horen, zien en zwijgen als het gaat om oproepen uit de samenleving en onder het mom van economische groei de belangen van multinationale bedrijven vrijwaren, in dit geval bedrijven als Monsanto, Syngenta, Bayer en Dupont."
Staes: "We zien dezelfde dogmatische houding in het kader van de vrijhandelsverdragen (TTIP) met de VS. Dit ggo-besluit van vandaag kan dan ook niet los gezien worden van die TTIP-context. Al vele jaren is de Europese voorzichtige aanpak rond ggo's de Amerikanen een doorn in het oog. Nog deze week bij het begin van de 9e TTIP-onderhandelingsronde, wond Bob Young, als Deputy Executive Director van het American Farm Bureau Federation (de belangrijkste lobbyist van de Amerikaanse agro-businesses), er géén doekjes om, toen hij in Brussel zei dat "geografische indicatoren voor landbouwproducten en ggo's absolute red lines zijn voor de Amerikanen." Met andere woorden: Europeanen slik wat de Amerikaanse landbouwbedrijven u willen voorschotelen.
Staes: "Maar Europeanen willen geen ggo's. De Europese Commissie moet ermee ophouden om dit feit te ontkennen. De zogenaamde vrije markt is niet zo vrij als men doet voorspiegelen wanneer het gaat om ggo's in de landbouw: het maakt boeren afhankelijk van dure gepatenteerde landbouwzaden, die nog eens samenhangen met een landbouw die afhankelijk is van schadelijke bestrijdingsmiddelen en meststoffen. Volgens zovele experten een doodlopend straatje. Maar ook daar zijn de Europese Commissie en de landbouwlobbyisten van boerenbond en anderen doof voor. Zij trekken voluit de kaart van de kapitaalintensieve en milieu-degraderende voedselproductie."