(03/06/03) Europa laat bioboeren opdraaien voor kosten GGO-vervuiling - Bioboeren dreigen label kwijt te spelen

• 2003-06-03

"De broodwinning van duizenden Europese bioboeren is in gevaar als de Europese Commissie haar zin krijgt." Dat zegt Agalev-europarlementslid Bart STAES, naar aanleiding van de week van de biologische landbouw. "Biologische landbouw is per definitie GGO-vrij", aldus Bart Staes. "De introductie van GGO’s in de gangbare landbouw zal ervoor zorgen dat genen uit die GGO’s over zullen springen naar traditionele gewassen. De bioboer zal dus willens nillens genetisch gemodificeerde planten op zijn akker krijgen." Probleem is dat de bioboer dan het label van biologisch producent kwijtspeelt. Hij loopt dan ook de hogere verkoopprijs van biologische producten mis. "Als het aan Europees commissaris voor Landbouw Fischler ligt, moet de bioboer zelf voor deze kosten opdraaien," licht Staes toe. "In een recent voorstel over het samenleven van gangbare, biologische en GGO-landbouw heeft Fischler de verantwoordelijkheid om besmetting te voorkomen doorgeschoven naar de boeren die zonder GGO’s willen werken. Moet de vervuiler dan niet zelf betalen?" "Ik vind dat juist de boeren die voor GGO's kiezen er zorg voor moeten dragen dat andere landbouwgewassen niet worden besmet met vreemde genen," zegt het groen europarlementslid. "Dat moet worden vastgelegd in een Europese richtlijn." De introductie van GGO’s in de landbouw lijkt veelbelovend: voorstanders beloven meer opbrengsten en minder pesticidengebruik. "De werkelijkheid ligt toch net even anders. Bedrijven als Monsanto, Syngenta, Bayer of BASF azen op grote winsten op de zaadmarkt. Landbouwers die GGO’s willen telen, moeten patentrecht betalen voor hun zaaigoed. Dat zullen ze bovendien elk jaar opnieuw moeten aankopen bij de zaadproducenten. Het zijn die producenten die voordeel zullen halen uit de introductie van GGO’s, niet de landbouwer, de consument of het milieu," besluit Staes. * Vorige week hielden de Europese Groenen een rondetafel over het naast elkaar bestaan van GGO- en GGO-vrije landbouw. Daarin werd de keuzevrijheid voor consument en landbouwer bepleit. Het is immers niet ondenkbaar dat de consument over enkele jaren geen GGO-vrije landbouwproducten meer zal kunnen aankopen en consumeren.