De Commissie heeft middels een eerdere parlementaire vraag kennis kunnen nemen van het feit dat de Iraanse luchtvaartmaatschappij Mahan Air - of diegenen die haar tickets verkochten - niet erg te vinden blijkt voor het terugbetalen van de tickets aan haar klanten. Ze is daartoe nochtans verplicht omdat de onderneming geplaatst is op de zwarte lijst met Europese luchtvaartondernemingen.
Nu bereikt ons nog een ander, toch wel zéér ernstig bericht over deze zaak: volgens informatie van consumenten en reisbureaus overweegt Mahan Air het vliegverbod binnen de Europese Unie naar de geest van de wet te omzeilen. De luchtvaartmaatschappij wil namelijk toestellen charteren die vanuit en naar de EU mogen vliegen om de passagiers dan te brengen naar Teheran en vice versa waar ze kunnen overstappen op een toestel van Mahan Air.
Is de Commissie op de hoogte van dit toch wel enigszins onfrisse voornemen, begrijpt zij dat consumenten - of ze nu van buiten of binnen de EU komen - niet akkoord willen en kunnen gaan gezien de overduidelijke risico's verbonden aan het vliegen met Mahan Air en welke dringende stappen zal zij ondernemen zodat Mahan Air de veiligheid van zijn passagiers, het (grond)personeel en andere mogelijk betrokken actoren niet in gevaar kan brengen?
Op welke wijze zal de Commissie erop toezien dat de internetbrokers en portaalsites voor de verkoop van tickets hun aansprakelijkheid niet ontlopen en de consument - ook wanneer hij uitsluitend tickets heeft geboekt -schadeloos zullen stellen in zulke gevallen?
***
ANTWOORD VAN COMMISSARIS BARROT (op 23 januari 2008)
De Commissie is er door Mahan Air en de bevoegde autoriteiten van Iran van op de hoogte gebracht dat de luchtvaartmaatschappij voornemens is van een communautaire maatschappij vliegtuigen met bemanning te huren ("wet-lease") om van en naar de Gemeenschap te vliegen. Zij volgt de zaak van nabij om erop toe te zien dat de voorschriften niet worden omzeild en dat de hoge niveaus van veiligheid die in de Gemeenschap vereist zijn, worden gerespecteerd.
De Commissie vestigt de aandacht van de geachte Parlementsleden op Verordening (EG) nr. 2111/2005[1]die duidelijk voorziet in de mogelijkheid voor luchtvaartmaatschappijen waaraan een exploitatieverbod is opgelegd, zoals Mahan Air, om met bemanning gehuurde vliegtuigen van veilige luchtvaartmaatschappijen te gebruiken om van en naar de Gemeenschap te vliegen.
Bij "wet lease" zijn vliegtuigen, bemanning, onderhoud en verzekering allemaal gedekt door de verhuurder. Bijgevolg wordt het veiligheidsrisico volledig gedragen door de verhurende maatschappij, die volledig voldoet aan de desbetreffende veiligheidsnormen, en niet door de hurende maatschappij, die enkel het commerciële risico van de vlucht draagt. Europese burgers kunnen op dergelijke vliegtuigen in de Gemeenschap veilig instappen, op voorwaarde dat zij beschikken over de informatie en de garantie met betrekking tot de identiteit van de maatschappij waarmee zij vliegen.
Op vluchten buiten de Europese Unie kunnen reizigers ervoor kiezen niet te vliegen met een maatschappij die op de "zwarte lijst" staat. Als het ticket in de EU wordt verkocht, moet de verkoper de naam vermelden van de maatschappij die de vlucht daadwerkelijk uitvoert, zodat de reiziger ook buiten de EU kan voorkomen dat hij een vlucht koopt van een maatschappij die op de zwarte lijst staat.
Wat het recht van passagiers op terugbetaling of een andere vlucht betreft, wijst de Commissie erop dat de bepalingen van hoofdstuk III van bovengenoemde verordening van toepassing zijn op zowel de luchtvervoerscontractanten als de ticketverkopers. Als "ticketverkoper" worden in de eerste plaats beschouwd internetwinkels en websites waar tickets worden verkocht (zie de definities in artikel 2 van de verordening) en ticketverkopers worden ten behoeve van de verordening eveneens als luchtvervoerscontractanten beschouwd (zie artikel 2, onder c). Met name zijn in artikel 11 de verplichtingen van de luchtvervoerscontractanten om de passagiers te informeren over de identiteit van de exploiterende luchtvaartmaatschappij uitvoerig omschreven en wordt in artikel 12 duidelijk verwezen naar het recht van de passagiers op terugbetaling of een andere vlucht als bedoeld in Verordening (EG) nr. 261/2004[2]. Het enige geval waarin de ticketverkoper niet verantwoordelijk wordt gehouden, is wanneer hij door de verantwoordelijke van de luchtvaartmaatschappij en/of de touroperator niet op de hoogte is gebracht van de identiteit van de exploiterende luchtvaartmaatschappij.
[1] Verordening (EG) nr. 2111/2005 van het Europees Parlement en de Raad van 14 december 2005 betreffende de vaststelling van een communautaire lijst van luchtvaartmaatschappijen waaraan een exploitatieverbod binnen de Gemeenschap is opgelegd en het informeren van luchtreizigers over de identiteit van de exploiterende luchtvaartmaatschappij, en tot intrekking van artikel 9 van Richtlijn 2004/36/EG, PB L 344 van 27.12.2005.
[2] Verordening (EG) nr. 261/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 11 februari 2004 tot vaststelling van gemeenschappelijke regels inzake compensatie en bijstand aan luchtreizigers bij instapweigering en annulering of langdurige vertraging van vluchten en tot intrekking van Verordening (EEG) nr. 295/91, PB L 46 van 17.2.2004.