Verfijning regelgeving naar aanleiding van arrest-Vergy (vogelbescherming)

• 2004-11-25

Vraag ingediend 29 september 2004 - Antwoord op 19 november 2004

Het Europees Hof velde op 8 februari 1996 een arrest (het zgn. "arrest-Vergy") dat tot gevolg heeft dat lidstaten hun vogelkwekers en -liefhebbers de mogelijkheid moeten bieden beschermde vogels, behorende tot soorten die in het wild leven op het grondgebied van EU-lidstaten, maar die zij in gevangenschap hadden gekweekt, te bezitten, te vervoeren, tentoon te stellen en te verhandelen. Het arrest heeft in België – maar ook in andere lidstaten – een pervers effect in die zin dat beschermde, in het wild levende vogels plots nog interessantere handelswaar worden als de "kwekers" in kwestie maar kunnen aantonen dat de dieren in gevangenschap geboren zijn. Gevolgen: (1) de vangst van in het wild levende vogels om ze nadien "om te ringen" tot in gevangenschap gekweekte exemplaren; (2) de roof van eieren in nest(kast)en in de natuur om deze nadien kunstmatig uit te broeden in couveuses en deze jongen binnen de eerste levensdagen te legaliseren met behulp van gesloten kweekringen, aangepast aan de dikte van het loopbeen (tarsus) van de vogel. Europese vogelbeschermingorganisaties zijn van mening dat het Hof de nadelige gevolgen van zijn beslissing onvoldoende heeft ingeschat.

Erkent de Commissie dat het arrest potentieel nadelige gevolgen in zich draagt ten aanzien van uitgerekend de in het wild levende beschermde vogelsoorten en zal zij daarom een verfijning van de regelgeving voorzien? Zo neen, op welke argumenten baseert zij zich om deze klaarblijkelijke negatieve effecten op hun beloop te laten?

***

ANTWOORD VAN MEVROW WALSTRÖM NAMENS DE COMMISSIE


Richtlijn 79/409/EEG van de Raad van 2 april 1979 inzake het behoud van de vogelstand is uitsluitend van toepassing op wilde vogels en niet op in gevangenschap geboren en gefokte exemplaren. In zijn arrest van 8 februari 1996 in zaak C-149/94 heeft het Hof van Justitie erop gewezen dat een uitbreiding van de beschermingsregeling tot andere dan in hun natuurlijk milieu levende vogelpopulaties de aan de richtlijn ten grondslag liggende milieudoelstelling niet zou dienen. De richtlijn beoogt niet de regulering van het fokken of bezitten van in gevangenschap gefokte specimens, voorzover deze tenminste overeenkomstig de richtlijn werden verkregen.

Praktijken zoals het roven van nestjongen van in het wild levende vogels en het ringen daarvan om ze voor in gevangenschap gefokte vogels te laten doorgaan, alsook het wegnemen van eieren uit vogelnesten in de vrije natuur om ze in broedmachines te laten uitkomen en de jonge vogels vervolgens te “legaliseren”, zijn niet in overeenstemming met artikel 5 van de richtlijn. Het arrest verandert daaraan niets. De verantwoordelijkheid voor het toezicht op de naleving van de richtlijn berust bij de lidstaten. Het is de Commissie bekend dat de lidstaten aanzienlijke inspanningen leveren om de genoemde illegale praktijken te voorkomen. Zolang niet op grond van wetenschappelijke gegevens is aangetoond dat de inspanningen van de lidstaten ondoeltreffend zijn en dat de betrokken soorten als gevolg daarvan daadwerkelijk in hun bestaan worden bedreigd, ziet de Commissie geen reden voor een aanscherping van de richtlijn waardoor het houden van in gevangenschap gefokte specimens van beschermde vogelsoorten zou worden verboden.