Uitbreiding oppervlaktesubsidies voor teelt van vlinderbloemigen

• 2001-10-04

In antwoord op vraag P-2088/01 deelt de Commissie mee dat "Verordening (EG) 1038/2001 115 geenszins ten doel heeft het tekort aan plantaardige eiwitten dat het gevolg is van het verbod op het gebruik van vleesbeendermeel in diervoeders, te verhelpen". Nochtans biedt een uitbreiding van de teelt van vlinderbloemigen een oplossing voor enkele prangende problemen zoals a) het mestprobleem, b) de sterk achteruitgaande bodemvruchtbaarheid, c) de grote afhankelijkheid van krachtvoer (eiwitten) uit de VS en d) het verbod op het gebruik van vleesbeendermeel in diervoeders.

Zal de Commissie in het licht van de vaststellingen a), b), c) en d) een reglement uitwerken dat de oppervlaktesubsidies voor de teelt van vlinderbloemigen op braakliggende landbouwgronden uitbreidt tot alle landbouwbedrijven? Zo neen, welke argumenten hanteert ze om zich hiertegen te verzetten en welke alternatieven schuift ze dan naar voren?

Antwoord

In de huidige omstandigheden acht de Commissie het noch noodzakelijk, noch wenselijk de in het kader van Verordening (EG) nr. 1251/1999 van de Raad van 17 mei 1999 tot instelling van een steunregeling voor producenten van bepaalde akkerbouwgewassen geboden mogelijkheid om op braakliggende gronden vlinderbloemige voedergewassen te produceren, uit te breiden tot alle producenten.

De beperkingen betreffende het vegetatiedek staan het zaaien van vlinderbloemigen op braakliggende gronden niet in de weg. Een dergelijke inzaai past perfect in de op braakliggende gronden toepasselijke milieumaatregelen die door de lidstaten moeten worden uitgevoerd. De instandhouding van de vruchtbaarheid van de bodem vormt reeds een minimumvereiste waaraan voor deze gronden moet worden voldaan en bovendien moet een teveel aan ongebonden stikstof worden voorkomen om geen problemen te krijgen met de waterkwaliteit.

In een Mededeling van de Commissie aan de Raad en het Europees Parlement over "Opties om de teelt van eiwithoudende gewassen in de EU te bevorderen" (COM(2001) 0148) heeft de Commissie geconcludeerd dat de vervanging van dierlijke eiwitten geen onoverkomelijk probleem is.

Rekening houdend met de waarschijnlijke daling van het gebruik van ruweiwit en de extra eiwitvoorziening uit graan, zou slechts een vrij kleine extra hoeveelheid sojameel moeten worden geïmporteerd. Bovendien is de wereldproductie van soja op andere plaatsen dan de Verenigde Staten sterk gestegen, met name in Zuid-Afrika.