Toepassing ISO-normen in de EU-lidstaten (Commissie)

• 2002-04-10

De International Standardization Organization werd in 1947 opgericht met de bedoeling op internationaal vlak normen vast te leggen voor technische, fysische en geografische grootheden en eenheden, inclusief hun symbolen en schrijfwijzen. De ISO-normen zijn het resultaat van een nauwe internationale samenwerking en worden wereldwijd onderschreven.

In de jaren vijftig kwam het SI-stelsel tot stand voor eenheden in wetenschap en techniek (meter, kilogram, seconde, ampère). In '74 kregen alle landen die bij de VN aangesloten zijn en sommige entiteiten (meestal eilanden) een officieel symbool of code. ISO-3166 legt per land of entiteit drie codes vast: één met 3 cijfers, één met 3 hoofdletters en één met 2 hoofdletters. Indien de staatsstructuur verandert én mits erkenning daarvan door de VN, kunnen deze symbolen worden gewijzigd.

Hoewel de ISO-normen internationaal erkend zijn, worden ze dikwijls verkeerd gebruikt. Schoolvoorbeelden van dergelijke fouten zijn te vinden bij de symbolen voor personen- en vrachtwagens, in het internationaal postverkeer, op verkeersborden en bij aanduidingen voor valuta.

Is de Commissie voorstander van een volledig en correct gebruik van alle ISO-normen door de EU-lidstaten? Zo neen, waarom acht de Commissie een volledig en correct gebruik van alle ISO-normen door de EU-lidstaten niet noodzakelijk? Zo ja, welke initiatieven zal de Commissie nemen om een volledig en correct gebruik van alle ISO-normen door de EU-lidstaten te realiseren?