Regelgeving rij- en rusttijden koeriersdiensten (Schriftelijke vraag E-2573/04)

• 2005-02-10

In artikel 4 van Verordening (EEG) nr. 3820/85 staat onder meer: "Deze verordening is niet van toepassing op vervoer met: 1. voertuigen die bestemd zijn voor het goederenvervoer en waarvan het toegestane maximumgewicht, dat van de aanhangwagens of opleggers inbegrepen, niet meer dan 3,5 ton bedraagt;"

Een en ander betekent dat de tienduizenden werknemers van koeriersdiensten over heel Europa overwegend niet vallen onder de rij- en rusttijdenregeling hierin beschreven. Dit maakt dat zowel de sociale rechten van de chauffeurs als de veiligheid van alle deelnemers in het verkeer zwaar onder druk kunnen komen te staan.

Deelt de Commissie de mening dat, gezien het toegenomen belang van de sector, werknemers van koeriersdiensten zowel als de modale weggebruiker niet gebaat zijn met het wetgevingsvacuum waarin zij nu (gedwongen worden te) opereren?

Zo neen, welke argumenten voert zij aan om geen veranderingen aan te brengen in de sociale situatie van de werknemers in de sector van koeriersdiensten?

Zo ja, welke gepaste maatregelen zal zij uitwerken opdat de werknemers van de koeriersdiensten op een menselijk en maatschappelijk aanvaardbare manier hun job kunnen blijven uitoefenen en op die manier zullen bijdragen tot een verhoogde verkeersveiligheid?

***

ANTWOORD VAN DE COMMISSIE

In verordening (EEG) nr. 3820/85 van de Raad van 20 december 1985 tot harmonisatie van bepaalde voorschriften van sociale aard voor het wegvervoer zijn zowel de maximale rijtijden als de minimale rusttijden vastgesteld voor bestuurders van voertuigen waarop de verordening van toepassing is. Op dit moment is ze niet van toepassing op de meeste voertuigen die door koeriers- en expresdiensten worden gebruikt. De bestuurders van deze categorie voertuigen vallen evenwel nog steeds onder een aantal bepalingen van de algemene Richtlijn 2003/88/EG inzake de arbeidstijd in het algemeen, namelijk de bepalingen betreffende de maximale gemiddelde wekelijkse arbeidstijd en passende rusttijden.

In haar gewijzigd voorstel tot wijziging van Verordening (EEG) nr. 3820/85 erkende de Commissie dat er op grond van het argument van de verkeersveiligheid redenen waren om de door deze sector gebruikte voertuigen op te nemen, en heeft zij de werkingssfeer van de richtlijn verruimd tot internationale koeriersdiensten die gebruik maken van voertuigen van 2,8 ton of meer. Niettemin was de Commissie van oordeel dat, overeenkomstig het subsidiariteitsbeginsel, de sector van de lokale en regionale koeriers- of expresdiensten beter op nationaal niveau kan worden gereguleerd. Bij de bespreking met de Raad over het gewijzigde voorstel kreeg de Commissie tot dusver weinig steun om de werkingssfeer van de richtlijn uit te breiden, zelfs tot deze beperkte categorie van koeriervoertuigen. De Raad zal wellicht nog in 2004 in eerste lezing zijn gemeenschappelijk standpunt bepalen waarna het voorstel in 2005 opnieuw naar het Parlement gaat voor een tweede lezing.