Overeenkomst tussen de Europese Commissie en Philip Morris tot bestrijding van de sigarettensmokkel (Schriftelijke vraag E-3388/04)

• 2005-02-23

Op haar vergadering van 31 augustus 2004 hoorde de EP-Commissie voor begrotingscontrole een korte uiteenzetting aan van Commissaris Schreyer over de Overeenkomst ter bestrijding van contrabande en namaak, welke de Commissie, tezamen met tien lidstaten, op 9 juni 2004 had ondertekend met Philip Morris International (PMI).

Ik zou de Commissie willen verzoeken om, aan de hand van de door haar beschikbaar gestelde documentatie, de volgende punten nader toe te lichten:

Is de Commissie ervan overtuigd dat de rol van OLAF, zoals die in de overeenkomst wordt geschilderd, recht doet aan de onafhankelijkheid van dit bureau en de taken en bevoegdheden die in verordening (EG) nr. 1073/1999 uiteengezet werden? Is zij in het bijzonder van mening dat deze overeenkomst verenigbaar is met de bepaling van voornoemde verordening welke de directeur van OLAF in staat stelt om op eigen initiatief te besluiten tot opening van een extern onderzoek? Kan zij uitleggen wat de aard en reikwijdte zijn van een "audit" van Philip Morris, waartoe OLAF volgens het bepaalde in afdeling 2. 02 (d) van de overeenkomst zou kunnen worden verzocht (ingevolge een door de bemiddelaar verstrekte "audit order" )?

Kan de Commissie garanties verstrekken dat de bepalingen vervat in artikel 10 van de overeenkomst, die Philip Morris het recht geven op een compensatie voor zowel monetaire als aanvullende betalingen, geen afbreuk zullen doen aan de voordelen die van deze overeenkomst worden verwacht? Kan de Commissie, meer in het bijzonder, aangeven hoe de bepalingen van de overeenkomst, welke een privaatrechtelijke overeenkomst is, te verzoenen zijn met het beginsel van onafhankelijkheid van de gerechtelijke autoriteiten van de lidstaten? Is de Commissie verder van mening dat de overeenkomst geen afbreuk doet aan het mandaat van OLAF met betrekking tot door de gerechtelijke autoriteiten van de lidstaten ingediende verzoeken om samenwerking?

***

ANTWOORD VAN COMMISSARIS KALLAS

De Overeenkomst is een aanvullend middel in de bestrijding van fraude waardoor de financiële belangen van de Gemeenschap worden geschaad. Daarop is uitdrukkelijk alle relevante wetgeving van toepassing, en dus ook Verordening (EG) nr. 1073/99 .

Dit kan op geen enkele manier de onafhankelijkheid van het Europees Bureau voor fraudebestrijding (OLAF) of de prerogatieven van de directeur van OLAF in gevaar brengen en doet in het bijzonder geen afbreuk van zijn bevoegdheden om onderzoeken te openen en uit te voeren.

De bepalingen inzake audit vormen een controlemechanisme op grond van de Overeenkomst. Als OLAF redelijkerwijs concludeert dat Philip Morris International de krachtens voornoemde Protocollen op hem rustende verplichtingen niet nakomt, en als de zaak niet tussen partijen onderling kan worden opgelost, mag OLAF de bemiddelaar verzoeken om een “audit order” te verstrekken.

Het doel van de “audit order” bestaat erin OLAF bij te staan om de gebieden en/of bedrijfssystemen te identificeren die moeten worden verbeterd om de normen van Philip Morris International op de door de Overeenkomst vereiste niveaus te brengen.

De bedoeling van het recht op compensatie is te vermijden dat op grond van de Overeenkomst betalingen worden verricht waartoe Philip Morris vóór de ondertekening van de Overeenkomst in procedures voor de nationale rechter betreffende sigarettensmokkel is veroordeeld op grond van dezelfde bezwaren als die welke werden gemaakt in de civiele procedure in de Verenigde Staten voor wat dezelfde periode betreft.

De Overeenkomst gaat niet in op en kan op geen enkele manier afbreuk doen van de onafhankelijkheid van de gerechtelijke autoriteiten in de lidstaten betreffende strafvorderingen of belastingvorderingen, of de bevoegdheid van OLAF om met de gerechtelijke autoriteiten in de lidstaten samen te werken.