Nietsontziende en mensonterende terreuraanslagen

• 2001-09-17

Dinsdagochtend 11 september 2001 waren de Amerikaanse steden New York, Washington en Pittsburg het doelwit van nietsontziende en mensonterende terreuraanslagen. Daarbij vielen waarschijnlijk duizenden slachtoffers. Deze barbaarse aanslagen nopen tot een diepgaande achtergrondanalyse. De cruciale vraag betreft het ontstaan van dergelijke nietsontziende professionele terroristische netwerken. Enkel een doorgedreven internationale samenwerking op het vlak van informatieverzameling en -uitwisseling kan soelaas bieden, evenals een doorgedreven conflictpreventiebeleid en een coherent anti-terrorismebeleid .

De terreurdaden van 11 september worden toegeschreven aan Osama bin Laden, een uit Saoudi-Arabië afkomstige islam-fundamentalistische terroristenleider die momenteel in Afghanistan zou verblijven. Oud-CIA-agent Michael C. Ruppert (50) wees onlangs op het gevaarlijke verbond tussen bin Laden en de Amerikaanse inlichtingendiensten ten tijde van de Afghaanse oorlog (*). Dankzij deze Amerikaanse steun slaagde bin Laden erin een militaire organisatie en een bedrijvennetwerk uit te bouwen. Hij sloot allianties af tussen een half dozijn grote moedjaheddien-fracties, geleid door de Afghaanse sjeik Hekmatyar.

Rapporten geven aan dat de Verenigde Staten tussen 1979 en '87 ongeveer drie miljoen dollar hebben besteed om Afghaanse rebellen te trainen en van wapens te voorzien, waaronder de gevreesde Stinger-raketten. Toenmalig CIA-topman Bill Casey stimuleerde in dezelfde periode de heroïnehandel in de regio omdat zo meer geld beschikbaar kwam voor de financiering van de oorlog. Volgens Alfred McCoy, auteur van het boek The Politics of Heroïn (Lawrence Hill Books, 1972, 1991), controleerde Hekmatyar alleen al in de Khyber-regio minstens zes heroïne-raffinaderijen, daarbij geholpen door Osama bin Laden.

Rond 1980 richtte Osama bin Laden een aantal investeringsmaatschappijen op. De bedrijven hadden hun hoofdkwartier in Genève. Gewezen agenten van de inlichtingendienst bevestigden aan Michael C. Ruppert dat bin Laden advocatenkantoren en consultants met CIA-banden uit Langley en Virginia inschakelde om filialen op te richten op de Kaaimaneilanden en de Bahama's. Bij de terugtrekking van de sovjettroepen uit Afghanistan was bin Laden in heel Afrika en het Midden-Oosten evenwel bekend als een radicaal fundamentalistisch leider die zich van de VS had afgekeerd.

In de vroege jaren negentig kreeg bin Laden asiel in Soedan. De Soedanese regering beloofde aan de VS om hem in het oog te houden en zijn terroristische activiteiten aan banden te leggen. Gezien deze overeenkomst is het verbijsterend dat de VS-regering de Soedanezen in '95 verplichtte bin Laden uit te wijzen. De terroristenleider zocht z'n toevlucht bij de Afghaanse Taliban-militie en knoopte opnieuw banden aan met de Afghaanse drugbaronnen in Jhost en Jalalabad. De Franse internetpublicatie Indigo vestigde dan weer de aandacht op een ontmoeting tussen bin Laden en de Britse inlichtingendienst in '96.

Indien de voorgaande gegevens stroken met de werkelijkheid dan is Osama bin Laden, zoals zovele andere terroristen, een eigen creatie van de CIA. TV-producent Marc Levin zei ooit dat de CIA een speciale term heeft voor operaties die verkeerd aflopen en bedreigend worden. Ze noemen het 'Blowback' (letterlijk: teruggeblazen). Levin maakte in 1997 een schitterende documentaire van zeven uur over de CIA voor PBS (Public Broadcasting Services, de nationale publieke zender van de VS): CIA - Amerika's Geheime Strijders.

1. Kan de Raad bevestigen dat er tijdens de Afghaanse oorlog nauwe banden bestonden tussen de Amerikaanse inlichtingendienst CIA en Osama bin Laden? Zo ja, acht de Raad dergelijke banden in overeenstemming met de principes die hij in verklaring van vrijdag 14 september naar voren schuift met betrekking tot ? Zo neen, zal de Raad gezien de nood aan een grondige analyse van ... en aan een nauwere internationale samenwerking inlichtingen inwinnen bij de Amerikaanse overheden teneinde een herhaling van dergelijke samenwerkingsverbanden te voorkomen?