Mogelijke schadelijke gevolgen van gsm-gebruik (Mondelinge Vraag H­-559/08)

• 2008-11-18

In juni 2008 verscheen een onrustwekkende gezondheidsstudie over de risico's van elektromagnetische straling (gsm, wifi, antennes) van de Université Catholique de Louvain (UCL). In dezelfde maand pleitten een twintigtal internationale wetenschappers in de Franse zondagskrant Journal du Dimanche voor voorzichtigheid bij het gebruik van gsm's. In "The 13th Progress Report on the Single European Telecoms Market 2007" (COM(2008)0153), bespeuren we geen enkele referentie naar de relatie consumenten en gezondheid. Volgens de groep van twintig wetenschappers rijzen er voorts vragen over de onafhankelijkheid in relatie tot de financiering van wetenschappelijke studies over gsm-gebruik. In het kader van het voorzorgsprincipe suggereren de wetenschappers tien praktische gebruikersadviezen.

Is de Commissie bereid deze adviezen te onderzoeken en te onderschrijven in het kader van consumentenbescherming en het voorzorgsprincipe en financiert of ondersteunt zij vanuit het oogpunt van consumentenbescherming onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek naar mogelijke risico's van de toenemende elektromagnetische straling? Zo ja, stelt de Commissie die dan ook beschikbaar aan het Parlement?

***

SCHRIFTELIJK ANTWOORD VAN DE COMMISSIE (na de Septemberzitting I - 2008)

Het is de Commissie bekend dat de burger zich zorgen maakt over blootstelling aan elektromagnetische velden (EMV) die worden veroorzaakt door mobiele telecommunicatie. Tevens zijn haar de aanbevelingen bekend die onlangs zijn gedaan door een groep van 20 vooraanstaande Fransen, alsook de resultaten van een onlangs door de Katholieke Universiteit Leuven uitgevoerde proef. De Commissie houdt het internationale onderzoek naar EMV voortdurend in het oog om haar taak als beschermer van de burger tegen mogelijke ongunstige gevolgen van EMV voor de gezondheid te kunnen vervullen.

Dit vraagstuk valt onder richtlijn 1995/5/EG [1] betreffende radioapparatuur en de mogelijke gevolgen daarvan voor de gezondheid. De geharmoniseerde normen overeenkomstig deze richtlijn gelden voor alle in de vraag van de heer Staes opgesomde apparatuur en installaties. De waarden die overeenkomstig deze normen zijn opgelegd, zijn gebaseerd op de waarden in aanbeveling 1999/519/EG van de Raad inzake beperking van de blootstelling van de burger aan elektromagnetische velden (0-300 GHz) op basis van de beste wetenschappelijke gegevens van dat moment. Sinds 1999 controleert de Commissie regelmatig de tenuitvoerlegging ervan en zij heeft herhaaldelijk wetenschappelijke comités geraadpleegd om te bezien of de richtlijn moet worden aangepast aan nieuwe wetenschappelijke ontwikkelingen.

De aanbevelingen van de Franse groep zijn gebaseerd op maatregelen die de gebruikers gemakkelijk kunnen nemen om blootstelling ten gevolge van het gebruik van mobiele telefoons desgewenst nog verder te beperken. Als zodanig vormen zij een verstandige manier om een bepaalde vorm van voorzorg toe te passen.

In 2007 heeft het Wetenschappelijk Comité voor nieuwe gezondheidsrisico's (WCNG) bevestigd dat tot op dat moment niet onomstotelijk was aangetoond dat radiofrequentievelden (RF) gevolgen voor de gezondheid hadden op de blootstellingsniveaus die zijn vastgesteld door de Internationale Commissie inzake niet-ioniserende straling (ICNIRP) en die in de aanbeveling van de Raad worden voorgesteld. De adviezen van het WCNG zijn openbaar en voor het Europees Parlement beschikbaar. Het WCNG werkt momenteel op verzoek van de Commissie reeds aan een actualisering van zijn advies, waarin het rekening zal houden met alle gepubliceerde nieuwe onderzoeksresultaten.

De Commissie blijft onafhankelijk onderzoek op dit gebied bevorderen. In het laatste verzoek om voorstellen in het kader van het thema Milieu van het 7de kaderprogramma voor onderzoek is het onderwerp gevolgen voor de gezondheid van kinderen en jongeren opgenomen. De resultaten van dit onderzoek worden eveneens gepubliceerd.

[1] Richtlijn 1999/5/EG van het Europees Parlement en de Raad van 9 maart 1999 betreffende radioapparatuur en telecommunicatie-eindapparatuur en de wederzijdse erkenning van hun conformiteit, PB L 91 van 7.4.1999.