Gevechten met honden en hanen (Schriftelijke vraag E-1362/07)

• 2007-04-23

Op 12 oktober 2006 keurde het Europees Parlement een resolutie goed over het ‘Communautair actieplan inzake de bescherming en het welzijn van dieren 2006-2010’(P6_TA(2006)0417). Het Parlement verwees daarbij in paragraaf 73 specifiek naar het lijden van vechtdieren en drukte de wil uit om “een einde te maken aan honden- en hanengevechten”.

Mij bereiken de jongste tijd steeds meer berichten over gevechten met honden. De dieren leven vaak in erbarmelijke omstandigheden en zijn - haast letterlijk - getekend door hun deelname aan gevechten. Regelmatig wordt er ook melding gemaakt van gevechten met hanen.

Is de Commissie bereid om een einde te maken aan deze openlijke vorm van dierenmishandeling en zal zij daartoe communautaire regelgeving ontwerpen?

Indien de Commissie van oordeel is dat het aan de lidstaten is - waarnaar ook verwezen wordt in de resolutie van het EP - om wetgeving ter zake uit te werken, welk initiatief zal zij dan nemen om hen hierover in te lichten en hen aan te manen om onverwijld deze wetgeving in te voeren?

***

ANTWOORD VAN COMMISSARIS KYPRIANOU

De Commissie is zich bewust van de bezorgdheid van het publiek over honden- en hanengevechten waarnaar het geachte Parlementslid verwijst.

Het aan het EG-Verdrag gehechte Protocol betreffende de bescherming en het welzijn van dieren stelt duidelijke basisregels vast voor de communautaire maatregelen inzake dierenwelzijn. In dit protocol wordt ook aangegeven waar de grenzen liggen van de bevoegdheid van de Gemeenschap om op dit gebied wetgeving vast te stellen. Bij het formuleren en uitvoeren van het Gemeenschapsbeleid op het gebied van landbouw, vervoer, interne markt en onderzoek moeten de Gemeenschap en de lidstaten ten volle rekening houden met het welzijn van dieren, onder eerbiediging van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen en gebruiken van de lidstaten met betrekking tot met name godsdienstige riten, culturele tradities en regionaal erfgoed.

Sommige lidstaten hebben een volledig of gedeeltelijk verbod op hanengevechten ingesteld. Wat hondengevechten betreft, ligt de situatie enigszins anders; deze zijn overeenkomstig de nationale wetgevingen verboden en strafbaar. Weliswaar komen in sommige lidstaten nog illegale hondengevechten voor.

Er bestaat een uitgebreide communautaire wetgeving inzake dierenbescherming, die echter voornamelijk boerderijdieren, het slachten of doden en het vervoer van landbouwhuisdieren, en laboratoriumdieren betreft. Wat de communautaire slachtwetgeving betreft, vallen dieren die bij culturele of sportevenementen gedood worden, niet onder Richtlijn 93/119/EG van de Raad van 22 december 1993 inzake de bescherming van dieren bij het slachten of doden . Dieren die bestemd zijn voor wedstrijden en culturele of sportevenementen vallen evenmin onder Richtlijn 98/58/EG van de Raad van 20 juli 1998 inzake de bescherming van voor landbouwdoeleinden gehouden dieren . De communautaire voorschriften op dit gebied zijn alleen van toepassing op landbouwhuisdieren.

Wat het houden, fokken en trainen van honden betreft, zijn alleen de lidstaten bevoegd. Sommige lidstaten hebben bijvoorbeeld wetgeving tegen gevaarlijke honden vastgesteld, aangezien de rassen die voor illegale hondengevechten worden gebruikt, als potentieel gevaarlijk worden beschouwd.

Momenteel bevat de communautaire wetgeving geen bepalingen betreffende het houden of fokken van honden die volgens de wetgeving van bepaalde lidstaten als gevaarlijk worden beschouwd, noch betreffende hanengevechten.

De Commissie beschikt dan ook niet over een rechtsgrondslag om op te treden tegen de problemen die het geachte Parlementslid aanklaagt.