Gebruik van chemische wapens in Turkije en Irak en het Gemeenschappelijk Buitenlands en Veiligheidsbeleid van de Europese Unie

• 2001-03-14

Vrijdag 16 februari hebben Amerikaanse en Engelse vliegtuigen luchtaanvallen uitgevoerd boven de hoofdstedelijke regio van Irak. Er is sprake van twee doden en twintig gewonden. In het dorp al-Hafriya, 40 kilomater ten zuiden van Bagdad, werden volgens de Iraakse televisie twee woningen beschadigd. In al-Rashdiya, 20 kilometer ten noorden van Bagdad, was de schade beperkter.

De Engelse minister van Buitenlandse Zaken Robin Cook zei dat de bombardementen noodzakelijk waren om het vliegverbod in de noordelijke en de zuidelijke zone van Irak in stand te houden. Deze zones zijn nodig om de Koerdische bevolking in het noorden en de sjiieten in het zuiden te beschermen. "Toen Saddam nog boven de noordelijke gebieden mocht vliegen, gebruikte hij chemische wapens tegen de Koerden. Hij zou dat weer doen als we hem de kans gaven," aldus nog Cook.

Het standpunt van Cook over het gebruik van chemische wapens in Irak staat in schril contrast met het standpunt van de EU-lidstaten over het gebruik van chemische wapens in Turkije. Zo heeft de Raad zich nog steeds niet uitgesproken over het gebruik van chemische wapens met Duitse granaatkoppen tegen de Koerdische PKK-beweging op 11 mei 1999 door het Turkse leger. Nochtans is het aangewezen om in het kader van het Gemeenschappelijk Buitenlands en Veiligheidsbeleid een coherente visie te ontwikkelen voor het Koerdische vraagstuk in Irak en Turkije.

Zal de Raad de nodige stappen zetten om een einde te maken aan het gebruik van chemische wapens tegen de Koerdische bevolking in Turkije, in consequente navolging van Cooks standpunt over het gebruik van chemische wapens tegen de Koerden in Irak? Zo neen, waarom weigert de Raad een coherente visie te ontwikkelen over het gebruik van chemische wapens tegen enerzijds de Koerdische bevolking in Irak (zie standpunt minister Cook) en anderzijds de Koerdische bevolking in Turkije?