Fouillering van luchthavenpersoneel (Schriftelijke vraag E-4400/05)

• 2006-02-06

Verordening (EG) nr. 2320/2002 stelt in de bijlage 2, paragraaf 3, dat alle personeelsleden een beveiligingsonderzoek moeten ondergaan. "Indien dit niet uitvoerbaar is, moeten de personeelsleden en de meegedragen voorwerpen onderworpen worden aan voortdurende adequate steekproeven met een frequentie die wordt vastgesteld op basis van risicobeoordeling door de bevoegde autoriteit in iedere lidstaat. (...) Het beveiligingsonderzoek moet waarborgen dat er geen verboden artikelen worden meegevoerd en dat dezelfde methoden gebruikt worden als bij het beveiligingsonderzoek van passagiers en handbagage." Over die laatsten zegt de verordening in bijlage 4.1 dat dit onderzoek kan gebeuren door fouillering.

1. Is het juist de conclusie te trekken dat ook personeel dus kan worden gefouilleerd?

2. Kan dit steekproefsgewijs gebeuren?

3. Als dit steekproefsgewijs kan, erkent de Commissie dan dat deze bepalingen willekeur en discriminatie in de hand kunnen werken en intimiderend kunnen zijn, al was het maar door bijvoorbeeld steevast dezelfde personen (vakbondsvertegenwoordigers, ...) te fouilleren? Indien zij het niet met deze analyse eens is: welke argumenten gebruikt zij om haar te weerleggen?

4. Kan de Commissie daarom exact (!) meedelen wat wordt verstaan onder "adequate" steekproeven? Om welk soort steekproef gaat het, hoe worden de quota bepaald, ...?

***

ANTWOORD VAN COMMISSARIS BARROT (19 januari 2006)

1. Verordening (EG) nr. 2320/2002 van het Europees Parlement en de Raad van 16 december 2002 tot vaststelling van gemeenschappelijke regels op het gebied van de beveiliging van de burgerluchtvaart staat toe dat het beveiligingsonderzoek door middel van fouillering wordt uitgevoerd.

2. Het algemene beginsel is dat alle personeelsleden een beveiligingsonderzoek moeten ondergaan alvorens zij toegang krijgen tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones van luchthavens. Alleen wanneer dit in de praktijk niet uitvoerbaar is, is een steekproefgewijs beveiligingsonderzoek toegestaan.

3. De frequentie van het steekproefgewijze onderzoek wordt vastgesteld op basis van risicobeoordelingen. De term 'steekproefgewijs' betekent enerzijds dat een niet-systematische selectiemethode wordt gehanteerd en dat alle personeelsleden evenveel kans hebben om te worden geselecteerd.

4. De basisregel is dus dat alle personeelsleden die zich in een om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone van een luchthaven begeven, systematisch aan een beveiligingsonderzoek worden onderworpen. Alleen wanneer dit in de praktijk niet uitvoerbaar is, is een steekproefgewijs beveiligingsonderzoek toegestaan. De frequentie van het steekproefgewijze beveiligingsonderzoek wordt door de nationale autoriteiten vastgesteld op basis van door hen uitgevoerde risicobeoordelingen. Met 'adequaatheid' van de steekproefgewijze onderzoeken wordt de wijze bedoeld waarop de onderzoeken in luchthavens worden uitgevoerd (de onderzoeken moeten bijvoorbeeld worden uitgevoerd op plaatsen in de luchthaven die moeilijk door het personeel kunnen worden vermeden).

Alle elementen die verband houden met de uitvoering van de steekproefgewijze onderzoeken, inclusief de door de nationale autoriteiten uitgevoerde risicobeoordelingen, worden door de Commissie gecontroleerd wanneer zij overeenkomstig artikel 7, lid 2, van Verordening (EG) nr. 2320/2002 inspecties van de luchthaven of de voor de beveiliging van de luchtvaart bevoegde nationale instantie uitvoert.