Derogatie Europese Mestrichtlijn (Schriftelijke Vraag E-0986/08)

• 2008-04-21

Vlaams Minister-president Kris Peeters kondigde op 6 februari 2008 aan dat Vlaanderen een derogatie heeft gekregen op de Europese nitraatrichtlijn. Hierdoor zouden de boeren meer stikstof afkomstig uit dierlijke mest op hun grond mogen gebruiken dan de Europese richtlijn voorschrijft. Hij benadrukte bovendien dat Vlaanderen als enige in Europa erin is geslaagd om verwerkte mest in aanmerking te laten komen voor derogatie.

Kan de Commissie dit bevestigen en aangeven welke de voorwaarden zijn waaronder deze derogatie werd toegestaan?

Kan de Commissie mij ook een overzicht bezorgen van de derogatieverzoeken door andere lidstaten en het gevolg dat aan deze verzoeken werd gegeven? Kan de Commissie telkens vermelden wanneer op het derogatieverzoek werd ingegaan en welke de derogatievoorwaarden waren waaraan werd voldaan?

***

ANTWOORD VAN COMMISSARIS DIMAS (op 15 april 2008)

Bij Beschikking 2008/64/EG van de Commissie van 21 december 2007[1]is aan het Vlaamse Gewest een uitzondering toegestaan op Richtlijn 91/676/EEG inzake de bescherming van water tegen verontreiniging door nitraten uit agrarische bronnen[2].

Deze tijdelijke afwijking loopt af op 31 december 2010 en is toegestaan in het kader van het lopende Vlaamse actieprogramma. Ze is van toepassing op specifieke percelen met gewassen met een hoge stikstofbehoefte. De afwijking geldt ook voor mest van graasvee en verwerkte varkensmest (de vloeibare fractie die overblijft na scheiding van de vloeibare en vaste fracties), die wat stikstof- en fosforgehalte vergelijkbaar is met mest van graasvee. In de beschikking zijn gedetailleerde voorwaarden voor mestverwerking en kenmerken van verwerkte mest vastgelegd. Het niveau van de afwijking hangt af van het type gewas en gaat van 200 tot 250 kg stikstof per hectare per jaar.

De voorwaarden voor het verkrijgen van een afwijking zijn in detail vastgelegd in de beschikking van de Commissie en zijn zeer strikt. Landbouwers moeten op individuele basis een afwijking aanvragen en moeten voldoen aan specifieke voorschriften inzake landbeheer en bemestingspraktijken, zoals de verplichting een bemestingsplan op te stellen, een mestboekhouding bij te houden en een stikstof- en fosforanalyse van de bodem uit te voeren. De bevoegde autoriteiten moeten specifieke taken uitvoeren: ze moeten het aantal dieren beperken, de mesttransporten registreren (inclusief geografische informatiesystemen, GIS), controleren of de voorwaarden voor de afwijking worden nageleefd, inspecties op het terrein uitvoeren, toezicht houden op de waterkwaliteit en monitoringlocaties vaststellen. Ze moeten ook jaarlijks een verslag indienen bij de Commissie.

Sinds 2002 zijn tijdelijke afwijkingen toegestaan aan Denemarken, Nederland, Oostenrijk, Duitsland, Ierland, België (Waals Gewest) en het Verenigd Koninkrijk (Noord-Ierland)[3], waardoor deze landen mest in de bodem mogen brengen tot een grenswaarde van 230 of 250 kg stikstof.

Deze afwijkingen zijn toegestaan na grondig onderzoek, dat tot doel had na te gaan of de voorgestelde stikstofniveaus de doelstellingen van de stikstofrichtlijn en andere EU-milieuwetgeving niet in het gedrag zouden brengen en of de afwijkingen konden worden gemotiveerd op basis van objectieve criteria, rekening houdende met de specifieke kenmerken van alle betrokken lidstaten. Voor al deze afwijkingen, en ook voor de aan Vlaanderen toegestane afwijking, heeft de Commissie strikte en gedetailleerde voorwaarden en verplichtingen inzake toezicht, controle en rapportering vastgesteld.

[1] PB L 16 van 19.1.2008.

[2] PB L 375 van 31.12.1991.

[3] Denemarken: Beschikking 2002/915/EG van de Commissie van 18 november 2002, PB L 319 van 23.11.2002, verstreken, en Beschikking 2005/294/EG van de Commissie van 5 april 2005, PB L 94 van 13.4.2005, verlengd; Nederland: Beschikking 2005/880/EG van de Commissie van 8 december 2005, PB L 324 van 10.12.2005; Oostenrijk (verstreken): Beschikking 2006/189/EG van de Commissie van 28 februari 2006, PB L 66 van 8.3.2006; Duitsland: Beschikking 2006/1013/EG van de Commissie van 22 december 2006, PB L 382 van 28.12.2006; Ierland: Beschikking 2007/697/EG van de Commissie van 22 oktober 2007, PB L 284 van 30.10.2007; Verenigd Koninkrijk (Noord-Ierland): Beschikking 2007/863/EG van de Commissie van 14 december 2007, PB L 337 van 21.12.2007; België, Waals Gewest: Beschikking 2008/96/EG van de Commissie van 20 december 2007, PB L 32 van 6.2.2008.