De onverenigbaarheid van de export van wapens uit de EU naar Tsjaad gelijktijdig met de pas gelanceerde EVDB-missie (Schriftelijke Vraag E-1389/08)

• 2008-05-06

Gemeenschappelijke vraag van Angelika Beer (Verts/ALE), Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE) en Bart Staes (Verts/ALE) aan de Raad:

Voor en tijdens de lancering van de EVDB-missie van de EU in Tsjaad heeft de regering van dat land wapens ontvangen voor haar strijd tegen de rebellentroepen, met name van sommige EU-lidstaten die de missie leiden. In december 2006 hebben de Belgische autoriteiten na overlegging van een International Import Certificate (IIC, zoals gebruikt in de EU en de NAVO), dat was afgegeven door de Franse autoriteiten, een exportvergunning afgegeven voor een groot aantal gemoderniseerde, tweedehands, sterk gepantserde Zuid-Afrikaanse Eland-pantserwagens naar Frankrijk. In het ICC was geen enkele beveiliging opgenomen tegen wederuitvoer, en de wagens zijn vervolgens opnieuw uitgevoerd naar Tsjaad, en daar ingezet langs de Soedanese grens. In februari 2008 heeft de Franse regering bevestigd per luchtvervoer via Libië een grote hoeveelheid ammunitie te hebben overgebracht. Dergelijke wapenleveringen moeten, vooral juist op dit moment, beschouwd worden als in strijd met diverse criteria van de gedragscode van de Europese Unie betreffende wapenuitvoer en de noodzaak om een onverantwoorde verspreiding van wapens te vermijden, alsmede onverenigbaar met het beginsel van onpartijdigheid en de verwachtingen van een succesvol resultaat van de EVDB-missie in Tsjaad.

1. Is de Raad het ermee eens dat dergelijke wapenleveringen in strijd zijn met de gedragscode van de Europese Unie betreffende wapenuitvoer en hoe zal de controle op de clausule van niet-wederuitvoer worden verbeterd?

2. Welke maatregelen zal de Raad nemen om te voorkomen dat IIC’s bij het ontbreken van controle op de wederuitvoer van intracommunautaire leveringen worden gebruikt om de noodzaak te ontwijken de eindbestemming van wapenleveringen te controleren?

3. Is de Raad het ermee eens dat dergelijke wapenleveringen zeker vermeden moeten worden voor en gedurende een EVDB-missie die nog gaande is en waarvan nog bewezen moet worden dat deze de overeengekomen hoge principes dat deze niet zal trachten een van de strijdende partijen in het interventiegebied te steunen zal waarmaken?

4. Is de Raad door de Franse en Belgische regeringen in kennis gesteld van deze wapenleveringen? Is de Raad bekend met enige andere mogelijke wapenleveringen uit de EU naar de regio?

5. Is de Raad bezig met het houden van onderzoek en het nemen van diplomatieke stappen met betrekking tot deze kwestie, en wanneer zullen de resultaten daarvan aan het Europees Parlement worden gepresenteerd?

6. Zal de Raad bij de voorbereiding van toekomstige EVDB-missies maatregelen nemen om eenzijdige, gelijktijdige wapenleveringen uit een of meerdere EU-lidstaten naar een van de strijdende partijen in het conflictgebied te voorkomen?

***

ANTWOORD VAN DE RAAD (op 29 april 2008)

Zoals de geachte Parlementsleden wel bekend is, behoort de toepassing van de EU-gedragscode betreffende wapenuitvoer en de afgifte van uitvoervergunningen tot de verantwoordelijkheid van de afzonderlijke lidstaten van de EU. Bij de bestudering van aanvragen voor uitvoervergunningen houden de lidstaten zich aan de code, rekening houdend met de daarin genoemde criteria.

De geachte Parlementsleden kunnen erop vertrouwen dat de lidstaten op basis van de gedragscode uitvoercontroles verrichten. In voorkomend geval zijn eindgebruikscertificaten vereist. Wanneer die vereist zijn, moeten zij ten minste de in de gids voor de gebruiker vermelde gegevens bevatten. Elke vergunningaanvraag wordt afzonderlijk beoordeeld, rekening houdend met alle relevante omstandigheden.

Er dient ook op te worden gewezen dat de EU alle internationale wapenembargo's toepast. De Raad legt ook unilaterale EU-embargo's op waneer hij dat nodig acht.