Brandstoftoeslagen in de luchtvaart (Schriftelijke Vraag E-1512/08)

• 2008-10-08

Steeds meer vliegtuigmaatschappijen maken afspraken om ongecontroleerde, overdreven en vaste toeslagen van hun klanten te kunnen eisen. Deze vertekenen de fundamentele concurrentie of doen deze misschien wel teniet. Meestal worden de toeslagen gerechtvaardigd met een beroep op de stijgende brandstofprijzen, maar bij dalende brandstofprijzen staat hier zelden een verlaging van de prijs tegenover.

Het is echter opvallend, dat bij speciale prijzen voor promotiedoeleinden de zogenaamde verrekening van de buiten hun schuld stijgende brandstofprijzen niet ter sprake komt. Hierdoor lijkt het erop dat via de prijstoeslagen in het reguliere aanbod een soort financiële compensatie voor de speciale aanbiedingen plaatsvindt.

In dit verband moet ook nog worden gewezen op de collectieve rechtsvordering in Groot-Brittannië en de VS, waar British Airways en Virgin wegens prijsafspraken twee tot tien Britse pond per passagier moeten betalen.

Bovendien worden consumenten ook nog bedrogen, doordat bij het begin van een boeking slechts een misleidende nettoprijs wordt opgegeven. Daarna volgen dan financiële eisen die de consument niet kon incalculeren, omdat ze wel weten dat veel consumenten de toeslag met tegenzin accepteren, om zich de verdere moeite van het zoeken naar aanbiedingen te besparen.

Beschikt de Commissie, verwijzend naar het antwoord op schriftelijke vraag E-5112/07, reeds over resultaten of voorlopige resultaten van het onderzoek op dit gebied? Zo ja, welke?

Is de Commissie ook niet van mening dat de praktijken van de vliegtuigmaatschappijen met het oog op de consumentenbescherming, bedenkelijk zijn? Bestaan er plannen voor stappen van de Commissie, die de verstoring van de concurrentie door de prijsafspraken in de toekomst tegengaan? Indien dit het geval is, hoe zien die plannen eruit? Indien dit niet het geval is, waarom niet?

***

ANTWOORD VAN COMMISSARIS TAJANI (op 11 juli 2008)

Gelet op het aanrekenen van extra en/of verborgen lasten bovenop geadverteerde tarieven in de luchtvaart, heeft de Commissie voorgesteld het pakket Liberalisering van het luchtvervoer [1] te herzien. Zij is dan ook verheugd over de lopende wetgevende discussies tussen het Parlement en de Raad. Wanneer deze nieuwe verordening wordt goedgekeurd, zal de prijstransparantie worden verbeterd door te verduidelijken dat de definitieve prijs met inbegrip is van alle toepasselijke tarieven, lasten, toeslagen, belastingen en vergoedingen die op het tijdstip van publicatie onvermijdelijk en te voorzien zijn.

Het Consumer Enforcement Network - dat is opgericht bij de Verordening consumentenbescherming [2]- voerde in september 2007 een eerste gezamenlijke markttoezicht uit in de vorm van een onderzoek van websites die vliegtuigtickets verkopen. Het onderzoek had onder meer betrekking op de wijze waarop prijsinformatie werd verstrekt.

De deelnemende autoriteiten controleerden de sites op de naleving van Europese en nationale wetgeving en gaven aan welke sites niet volledig in overeenstemming waren met de voorschriften. Deze sites worden nu verder onderzocht door de autoriteiten, die zullen beslissen over de te nemen vervolgmaatregelen.

Momenteel draagt de tenuitvoerlegging van de Richtlijn oneerlijke handelspraktijken[3] bij tot het verhogen van het beschermingsniveau. De consumenten geen duidelijke, pertinente en volledige informatie verstrekken met betrekking tot de prijs en alle andere kosten die verbonden zijn aan de verlening van een dienst, kan onder deze richtlijn vallen. De richtlijn betreft ook misleidende acties en het weglaten van informatie. In het kader van de richtlijn moeten beroepsbeoefenaars consumenten op een passende en duidelijke manier voorzien van de informatie die zij nodig hebben om een geïnformeerde keuze te maken; tot deze informatie behoren ook prijzen en andere eventuele lasten.

[1] Voorstel voor een Verordening van het Europees Parlement en de Raad inzake gemeenschappelijke regels voor de exploitatie van luchtvervoersdiensten in de Gemeenschap (herschikking), COM(2006) 396 definitief.

[2] Verordening (EG) Nr. 2006/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 27 oktober 2004 betreffende samenwerking tussen de nationale instanties die verantwoordelijk zijn voor handhaving van de wetgeving inzake consumentenbescherming (‘verordening betreffende samenwerking met betrekking tot consumentenbescherming’), PB L 364 van 9.12.2004.

[3] Richtlijn 2005/29/EG van het Europees Parlement en de Raad van 11 mei 2005 betreffende oneerlijke handelspraktijken van ondernemingen jegens consumenten op de interne markt en tot wijziging van Richtlijn 84/450/EEG van de Raad, Richtlijnen 97/7/EG en 2002/65/EG van het Europees Parlement en de Raad en van Verordening (EG) nr. 2006/2004 van het Europees Parlement en de Raad ('richtlijn oneerlijke handelspraktijken'), PB L 149 van 11.6.2005.