AA
Vrijwillige informatie over GGO-vrije levensmiddelen | vraag E-000372/2016

In september jl. heeft de Commissie een studie gepubliceerd getiteld "State of play in the EU on GM-free food labelling schemes and assessment of the need for possible harmonisation", waarin zij tot de conclusie komt dat er na beoordeling van de nu beschikbare gegevens, o.a. het feit dat de markten voor als GGO-vrij geëtiketteerde producten nog voornamelijk een nationaal karakter hebben met beperkte handelsstromen binnen de EU, geen duidelijke behoefte aan harmonisatie bestaat.
Met de goedkeuring van de nieuwe verordening betreffende nieuwe voedingsmiddelen (2015/2283) en het verdwijnen van de verklaring ten gunste van het vrijwillig als GGO-vrij etiketteren van producten (overweging 10 van de oude verordening betreffende nieuwe voedingsmiddelen (258/97)) lijkt er nu rechtsonzekerheid te zijn ontstaan met betrekking tot de vraag of de lidstaten criteria kunnen vaststellen voor dit soort etikettering.

  • Onder welke voorwaarden mag op het etiket van levensmiddelen worden vermeld dat zij GGO-vrij zijn?
  • Hebben de lidstaten bij ontstentenis van EU-regels het recht criteria vast te stellen voor de vermelding GGO-vrij op etiketten? Zo ja, hoever gaat deze vrijheid dan?
  • Zal de Commissie in haar op 12 maart 2016 uit te brengen verslag over de uitoefening van de bevoegdheidsdelegatie (artikel 51, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1169/2011 betreffende de verstrekking van voedselinformatie) de mogelijkheid in overweging nemen om in deze verordening een rechtsgrond op te nemen die de vaststelling van criteria voor de vermelding GGO-vrij mogelijk maakt, zodat met inachtneming van het subsidiariteitsbeginsel aan de eventuele toekomstige vraag naar etikettering met de vermelding GGO-vrij kan worden voldaan?

 

Antwoord van Commissaris Andriukaitis

Voor levensmiddelen en diervoeders die geheel of gedeeltelijk bestaan uit genetisch gemodificeerde organismen of daarmee zijn geproduceerd, voorziet de wetgeving van de Unie inzake genetisch gemodificeerde levensmiddelen en diervoeders (1) in specifieke etiketteringsvoorschriften die van toepassing zijn wanneer die levensmiddelen of diervoeders meer dan 0,9 % genetisch gemodificeerd materiaal bevatten alsook wanneer die drempel niet wordt overschreden maar de aanwezigheid van genetisch gemodificeerd materiaal niet onvoorzien is of technisch te voorkomen was. Deze wetgeving belet niet dat de lidstaten nationale regelingen of wetgeving ontwikkelen waarin criteria voor "ggo-vrij"-etikettering worden vastgesteld voor levensmiddelen waarop die voorschriften niet van toepassing zijn, op voorwaarde dat die nationale regelingen of wetgeving in overeenstemming zijn met het recht van de Unie.

Die overeenstemming kan enkel per geval worden beoordeeld. In dit verband kunnen echter ten minste de volgende algemene voorschriften worden aangehaald:

"Ggo-vrij"-etikettering moet in het bijzonder voldoen aan artikel 7, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1169/2011 (2), waarin wordt bepaald dat voedselinformatie niet misleidend mag zijn. Punt c) (3) is van bijzonder belang.

Regelingen en wetgeving inzake "ggo-vrij"-etikettering moeten ook voldoen aan de artikelen 34 en 36 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie voor wat betreft het in de handel brengen van levensmiddelen met "ggo-vrij"-etikettering overeenkomstig de door een andere lidstaat vastgestelde regeling.

Sinds de bovengenoemde specifieke wetgeving inzake genetisch gemodificeerde levensmiddelen en diervoeders van toepassing is, is de wetgeving van de Unie inzake nieuwe voedingsmiddelen niet meer relevant bij de beoordeling of de nationale regelingen en wetgeving inzake "ggo-vrij"-etikettering in overeenstemming zijn met het recht van de Unie.

De Commissie overweegt momenteel geen wijziging van Verordening (EU) nr. 1169/2011 in verband met "ggo-vrij"-etikettering.

 


(1) Verordening (EG) nr. 1829/2003 van het Europees Parlement en de Raad van 22 september 2003 inzake genetisch gemodificeerde levensmiddelen en diervoeders (PB L 268 van 18.10.2003, blz. 1) en Verordening (EG) nr. 1830/2003 van het Europees Parlement en de Raad van 22 september 2003 betreffende de traceerbaarheid en etikettering van genetisch gemodificeerde organismen en de traceerbaarheid van met genetisch gemodificeerde organismen geproduceerde levensmiddelen en diervoeders en tot wijziging van Richtlijn 2001/18/EG (PB L 268 van 18.10.2003, blz. 24).

(2) Verordening (EU) nr. 1169/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2011 betreffende de verstrekking van voedselinformatie aan consumenten, tot wijziging van Verordeningen (EG) nr. 1924/2006 en (EG) nr. 1925/2006 van het Europees Parlement en de Raad en tot intrekking van Richtlijn 87/250/EEG van de Commissie, Richtlijn 90/496/EEG van de Raad, Richtlijn 1999/10/EG van de Commissie, Richtlijn 2000/13/EG van het Europees Parlement en de Raad, Richtlijnen 2002/67/EG en 2008/5/EG van de Commissie, en Verordening (EG) nr. 608/2004 van de Commissie (PB L 304 van 22.11.2011, blz. 18).
"Voedselinformatie mag niet misleidend zijn, met name niet: (...) c) door te suggereren dat het levensmiddel bijzondere kenmerken vertoont terwijl alle soortgelijke levensmiddelen dezelfde kenmerken bezitten, met name door nadrukkelijk te wijzen op het ontbreken of aanwezig zijn van bepaalde ingrediënten en/of voedingsstoffen". Deze bepaling geldt ook voor voedselinformatie die vrijwillig wordt verstrekt.

 

GroenDe enige partij die sociaal én milieuvriendelijk is.

www.groen.be

De Groenen/EVAGroenen en Europese Vrije Alliantie in het Europees Parlement.

www.greens-efa.eu

Samen ijveren voor een beter Europa en klimaat?