AA
(03/12/2005) Klimaattop in Montreal moet voorbereiden op verbintenissen na 2012

Er rest nog weinig tijd…

Gezamelijke tekst van de Europese Groenen voor de klimaattop in Montréal (COP 11 and COP/MOP 1 van 28 november tot 9 december 2005)


MONTREAL MOET EEN TIJDPAD VASTLEGGEN VOOR

KLMAATVERBINTENISSEN VOORBIJ 2012


Naar aanleiding van de eerste ‘meeting of the parties’ van het Kyotoprotocol en de COP11 van de UNFCCC (United Nations Framework Convention on Climate Change) in Montreal (van 28 november tot 9 december 2005) brengen de Europese Groene Partij (EGP) de Green Party of Canada, de Groene Groep in het Europees Parlement, de Federatie van Jonge Europese Groenen (FYEG) en 23 Europese groene partijen (waaronder Groen!) de volgende verklaring uit waarin ze het belang benadrukken van het vastleggen van een helder tijdpad voor de onderhandelingen over klimaatverbintenissen in de periode nadat de eerste verbintenisperiode van het Kyotoprotocol afloopt in 2012.



De leiders van de wereld moeten de dringende noodzaak erkennen van een akkoord over hoe men de klimaatverandering zal aanpakken. Wetenschappelijke inzichten, en de toenemende frequentie en intensiteit van extreme weersomstandigheden bevestigen dat de marge om catastrofale gevolgen van een gevaarlijke klimaatverandering te voorkomen eerder dan verwacht afneemt. Actie uitstellen zal enkel leiden tot een verlies aan levens en omvangrijke milieu-effecten.


De Groenen zijn bereid en klaar om onze levensstijl te veranderen om zo de noodzakelijke reducties in de emissie van broeikasgassen te bekomen.


Het Kyotoprotocol bepaalt dat de onderhandelingen voor de verbintenissen over emissiereducties voor de periode na 2015 moeten beginnen in 2005. De Europese Groenen roepen de EU op erop aan te dringen dat de vergadering in Montreal beslist over een formeel mandaat en een tijdpad voor de onderhandelingen van toekomstige klimaatverbintenissen. Die moeten steunen op volgende principes:



Het vermijden van gevaarlijke klimaatverandering, wat neerkomt op het bereiken met een voldoende zekerheid van de doelstelling van de beperking van de globale temperatuurverandering tot maximaal +2°C tegenover het pre-industriële uitstootniveau
Gemeenschappelijke maar gedifferentieerde doelstellingen die streven naar een per capita rechtvaardigheid
Verder bouwen op sleutelelementen van het Kyotoprotocol, zoals bindende gekwantificeerde broeikasgasemissiedoelstellingen, een globaal ‘cap and trade’-systeem (dat een absoluut uitstootplafond bepaalt voor emissiehandel), en flexibele mechanismen
De vermindering van de globale emissies mag niet leiden tot andere ecologische of veiligheidsrisico’s
De emissies van internationale vluchten en scheepvaart dienen geïntegreerd te worden in de reductiedoelstellingen
Een apart regime voor ‘carbon sinks’ (landgebruik, verandering van landgebruik en bosbouw)
De breedst mogelijke deelname van landen
Een tijdlimiet voor het bereiken van een overeenkomst tegen het einde van 2008.


De Groenen herinneren eraan dat de geïndustrialiseerde landen een belangrijke verantwoordelijkheid hebben voor de accumulatie van broeikasgassen in de atmosfeer (de huidige en de historische uitstoot). Het zijn die landen die als eerste de verantwoordelijkheid moeten opnemen om de meest kwetsbare landen in het Zuiden te helpen om zich aan te passen aan de klimaatverandering en samen met hen een duurzame energie-infrastructuur uit te bouwen.


De EU moet nu haar leiderschap tonen door zich te engageren tot een sterke vermindering van emissies binnen de eigen grenzen. Dat moet beginnen met een 30%-reductie tegen 2020 (vergeleken met 1990) en een 80%-reductie tegen 2050.


De Groenen herhalen dat blijven kiezen voor nucleaire energie de zoektocht naar duurzame oplossingen voor klimaatverandering ondermijnt. Het IPCC besloot al in 1996 dat nucleaire energie geen oplossing is voor de klimaatverandering. Zelfs met de bouw van ongeveer 70 reactors per jaar tot aan het jaar 2100 zou de bijdrage in de mondiale elektriciteitsbehoeften nog maar kunnen opgetrokken worden tot 47%. Steunen op nucleaire technologie zou ook de constructie betekenen van snelle kweekreactors die ‘weapon-grade’ plutonium produceren en leiden tot een massale toename van opwerkingsactiviteiten van nucleair afval. Globale emissies verminderen mag niet leiden tot andere gevaren, zoals gezondheidsrisico’s, radioactief afval, proliferatie of terrorisme. Daarom moeten CDM/JI of vergelijkbare verhandelbare kredieten, en ook internationale investeringssteun, blijvend nucleaire activiteiten uitsluiten.


De Groenen onderlijnen het belang van de creatie van een kader en de goede marktvoorwaarden voor de inzet van schone technologieën. Nieuwe technologie zal geen oplossing zijn als reeds bestaande technologieën voor de vermindering van broeikasgasemissies ondergebruikt zijn of tegengewerkt worden door mechanismen als voortdurende subsidies voor fossiele brandstoffen. De internationale financiële instellingen moeten dringend hun leningenbeleid veranderen om zo de klimaatverenigbaarheid te verzekeren van de investeringen die ze steunen. CDI/JI moeten prioriteit geven aan hernieuwbare energie en moeten ‘carbon capture en storage’-activiteiten (b.v. opslag van CO2 in diepe aardlagen of oceanen) uitsluiten.


De EU zou actief moeten samenwerken met landen als China, Brazilië, India en Zuid-Afrika om zo te komen tot een ontwerp voor een toekomstig multilateraal emissiereductieregime dat aanvaardbaar kan zijn voor de ontwikkelingslanden.


De Groenen veroordelen de niet-uitvoering door de huidige US-regering van de verbintenissen onder de UNFCCC om terug te keren naar het emissieniveau van 1990 en om gevaarlijke klimaatverandering te vermijden, en hun terugtrekking uit het Kyotoprotocol. De EU mag echter niet toestaan dat het multilateraal proces verlamd wordt. Mogelijke oneerlijke concurrentievoordelen voor industrielanden (‘freeriders’), moeten worden aangepakt door corrigerende tarifaire handelsmaatregelen.


Duurzame ontwikkeling en armoedebestrijding moeten het algemeen kader blijven waarbinnen ontwikkelingslanden klimaatbeleid en –maatregelen moeten nemen, voor adaptatie of matiging (‘mitigation’). De Millenniumdoelstellingen zullen niet gehaald worden als een gevaarlijke klimaatwijziging niet vermeden kan worden.

GroenDe enige partij die sociaal én milieuvriendelijk is.

www.groen.be

De Groenen/EVAGroenen en Europese Vrije Alliantie in het Europees Parlement.

www.greens-efa.eu

Samen ijveren voor een beter Europa en klimaat?